Contact met mezelf en een beetje met die ander.

Edcamp, ik deed er een workshop: Contact met je “Why”

Daarin vertelde ik oa dat in het leven van alledag het niet eenvoudig is om contact te houden met de eigen kern, de eigen “why”. En dat ik dat doe door naar buiten te trekken. Soms urenlang. Soms kort.

Ook op Texel deed ik dat.

Ik vertrok vrijdagmorgen al heel vroeg en maakte zo een gat van een paar uur dat ik kon opvullen met “zijn aan zee”. Ik heb de bus gepakt van Den Burg naar De Koog. Heb gewandeld van paal 20 tot paal 17 en een beetje verder over het strand. En ben toen te voet op zoek gegaan naar Den Burg. Zonder kaart, af en toe onzeker, me onderweg ouderwets laten helpen door mensen om de weg te vinden. Net iets meer dan 3 uur onderweg geweest.

Op het strand wou ik naar aanleiding van een gesprek deze week iets maken voor een zieke vriendin met als thema Hoop. Ik verzamelde schelpen en legde HOOP heel dik neer op het strand. Op een plek waar hij een tijdje kan blijven, maar ook overspoeld kan worden.

Ik ging verder, liet nog wat andere sporen achter…

Ruik steeds meer, hoor scherper, meer verschillende geluiden. Wordt helemaal blij als het me lukt “mijn zwarte vogels’ zo mooi vast te leggen.

Vind een prachtige schelp…

Slik even boven op de duintop. Ga ik dit echt alleen doen. Herinner mezelf eraan dat ik de kaart gezien heb en dat ver verdwalen niet mogelijk is.

Rond zessen is dit dan de eerste “Den Burgenaar” die ik tref.

Ook op zaterdagochtend maak ik kort tijd. Voor het ontbijt even naar buiten. De nieuwe dag begroeten.

Daar hoor ik een specht, heel hard, zo hard kan eigenlijk niet. Ik kijk goed, en vind deze drummerspecht 🙂 Ik hoor het:

“Volg je eigen ritme”