Een paar dingen komen bij elkaar:
- Dit artikel over Burning Boy in het onderwijs
Ik ben van mening dat binnen iedere Hogeschool een mogelijkheid gecreëerd dient te worden voor studenten die dat verdienen om ECHT exploratief te leren denken. De grote uitdaging hierbij is: exploratief denken is moeilijk meetbaar te maken… Hoe zit dat met accreditatie? Ik denk dat de Nederlandse samenleving HBO-studenten van bepaalde studierichtingen, die al twee jaar lang met nette cijfers aangetoond hebben dat ze goed bezig zijn, het vertrouwen mag geven om ZONDER oordeel (beoordeling) een half jaar te experimenteren met hun eigen-heid. (Anders doen ze het wel jaren later tijdens hun burnout …) Ik heb jarenlang mogen ervaren dat studenten die ECHT los worden gelaten om hun passie te onderzoeken en te gaan leven, ZONDER afgerekend te worden door de schijnwerkelijkheid van beoordelingen, ontzettend sterk in de samenleving zijn gaan meedraaien.
Ik roep ondernemende docenten in het HBO op om gezamenlijk zo’n exploratieve ruimte te creeren voor studenten.
- Het feit dat weinig docenten zijn aangehaakt naar aanleiding van dit verhaal op de algemene vergadering
- Mijn voorbereiding voor een gesprek over Integrated Reporting in de curriculumcomissie
- Mijn frustratie over de groeikracht die ik zie rond MVO onderwijs
- Het feit dat het door studenten zelf gezien wordt als belangrijk
- Het CVB dat geen geld wil geven voor het ontwikkelen van MVO onderwijs als het niet heel innovatief is.
- Het gepuzzel om geregeld te krijgen dat er af en toe wat in het curriculum komt.
Ik ben het effe zat. En ik toen plopte er in mijn hoofd dit wilde voorstel. Laat mij het gewoon doen!
Ik heb even gerekend. Volgens mij is het zo dat als ik iedere ochtend 4 uur met een groep samenwerk, ik iedere student (CM en FM) 4uur x 4 keer per jaar kan zien. (560 uur)
Wat gaan we dan doen
- In de eerste sessie bepalen de studenten wat ze dat jaar willen leren en hoe. (middelbare scholieren kunnen dat, gezien bij Frans Droog, dus die van ons ook). Ik help ze met het inkaderen in de studie.
- Dat gaan we dan de volgende 3 sessies doen.
- We stellen het open voor externen. (betekent dat ik een jaarrooster krijg) We beperken wel het aantal omwille van het groepsproces
- En we laten dus van dag tot dag aan de buitenwereld zien wat we leren/doen. Vooraf en achteraf.
Hoe beoordelen we dat
- Eigenlijk niet, iedere groep heeft zijn eigen leerweg. Dat laat iedere student individueel zien met MVO-portfolio.
- Studenten gaan per sessie een blogpost schrijven en verplicht quadbloggen (3 anderen)
- Aanwezig & voldaan is geslaagd
Voorwaarden waaronder ik denk dat te kunnen doen.
- Ik dan helemaal niets anders meer doe (tentamenperiodes zijn dan uitpuf-gelegenheid)
- De lessen ingepland worden van 9 tot 13
- Die 560 uur x de voorbereidingstijdfactor krijg
- En naar schaal 12 ga.
Kom maar op met de mits-en, de maar-en. En ook met wat hier sterk aan is, waar ik het geld hiervoor zou kunnen vinden. Het kostenplaatje is namelijk erg simpel, mijn salaris + een beetje geld om externen te kunnen bedanken.
Annelies Falk 21 mei 2013
Ik hoop dat het je lukt, haha! Maar ik ben het wel met je eens dat het soms frusterend is om te zien dat er van boven geroepen wordt dat we innovatief moeten zijn maar dat er in de praktijk nauwelijks ruime of geld voor is. Dat maakt de publieke opinie ook zo negatief soms. Lastig punt en wordt niet makkelijker met alle voorgesteld bezuinigingen.
Ilse Meelberghs 21 mei 2013
Dankjewel Annelies voor dit “hart onder de riem”
Judith van Hooijdonk 21 mei 2013
Go Ilse go! Kijk voor inspiratie ook naar deze presentatie van je landgenoot Erik Duval (gezien op ncosm, check mijn blog hierover) http://mediasite.mediamission.nl/Mediasite/Play/d439d9fa74184de8bf75305b451f0e7a1d?catalog=7b6ed1e8-627e-48c7-8a7a-73bb56ef1c74
Ilse Meelberghs 21 mei 2013
Dankje Judith, Ik heb de helft van die presentatie van Erik dit weekend gezien. (Tot ik door mijn maannen gemaakte pizza ging eten) Echt super! Heb je blog erover ook al gelezen en mij vielen soortgelijke dingen op. En ook, die opmerking van vergiffenis vragen. Ik had die houding al in mijn vorige baan en ik geloof dat ie weer komt bovendrijven 🙂