Wow dacht ik vorige week. Wat een prachtige ervaringen. Iedere dag werd dat geraakt waar ik echt energie van krijg.
Wat hebben ze gemeenschappelijk, waar zijn ze het begin van vraag ik me op een gegeven moment af. Wat is de grootste gemene deler.
Ze zijn intuitief
Ik luister naar de persoon, stem met mijn hele lichaam af op wat echt belangrijk voelt en reageer van daaruit. Met het teruggeven van observaties. Met een zin die opkomt. Met een tip voor de volgende stap. Ik bedenk dat niet, het komt van een andere plek.
Het opwaartse stuk van de U
Het zijn allemaal mensen die aan de onderkant van de U (theorie U, Scharmer) zijn geweest, hoe klein en soms heel groot ook. En nu op zoek zijn naar “hoe in de wereld zetten”
Natuur laten helpen
Nou word ie voor een aantal van jullie echt zweverig.
Op de Meinweg, in mijn eentje, kan ik dat, helemaal present zijn. Vorige week vroeg iemand me of ik dan niet kon bedenken hoe ik dat (symbolisch) mee kon nemen naar het werk.
Ik heb twee manieren gevonden.
- Onderweg echt genieten van de natuur in al zijn facetten (zon, wind, geluid, geur, plantendieren). Tot het niveau dat ik stop met de fiets om een foto te maken van de onweerslucht en me geen moment druk maak of ik in het onweer terecht ga komen.
- Ik draag een stukje van de stof van het tuinrokje bij me.
Beide maken dat ik in een betere “conditie” begin aan een ontmoeting.
Het allersterkst is het als de natuur onderdeel uitmaakt van de ontmoeting. Toen we zittend op de wortels van een hele oude boom op zoek gingen naar de volgende stap.