De 2 lessen bedrijfseconomie van maandag bevestigen dat dit de manier is waarop ik graag dit vak verzorg, de lol van het lesgeven in de propedeuse. Ik beschrijf het even. Het is allemaal echt gebeurd. Alleen (nog) niet allemaal in dezelfde les 🙂
Dit is het gevolg van hoe we dit vorig jaar ontworpen hebben. Een uitspraak van een nieuwe collega die ik ervaar als waarderende feedback (=krijg ik energie van):
Ik vind het zo leuk dat je in de lessen bedrijfseconomie coachend bezig mag zijn.
De start
Ik liep naar binnen met een situatie in mijn hoofd, buiten, die nog niet opgelost was. Met het sluiten van de deur heb ik de vertrouwd op mijn collega’s om het verder op te lossen. Met het benoemen in de groep van het gevoel ontstond een gesprekje met een student waardoor het met een lach werd afgesloten.
De structuur herhalen
Voor ieder onderdeel hebben we voor de studenten de kernbegrippen benoemd. We gaan ervan uit dat ze weten wat die inhouden als het onderdeel is afgerond. Dat kunnen ze door op te zoeken in het handboek, te googlen of goed te luisteren.
Voor dit onderdeel (investeringsbeslissingen, beslissingsondersteunende calculaties)Â : Investeringsproject, boekhoudkundige terugverdienperiode, contante waarde, netto contante waarde, vermogenskostenvoet, cashflow oftwel kasoverschot oftewel nettogeldontvangst
Voor ieder onderdeel staan de les-powerpoint op blackboard. Iedere powerpoint begint met de leervragen voor het onderdeel en eindigt met een check of ze het antwoord op die vragen nu weten.
Voor dit onderdeel: Wat hebben TP, NCW met een investeringsbegroting te maken? Wat is het nut van TP en hoe bereken je het? Wat is het nut van NCW en hoe bereken je het?
Ik herhaalde de structuur nog een keer en had het gevoel dat het nu pas beklijft. Er komt zoveel op ze af die eerste weken.
De instructie
De les ging over terugverdienperiode en netto contante waarde berekenen. Tijdens het ontwerp had een collega een powerpoint gemaakt die in 8 slides beide concepten uitleg.
In 15 minuten (denk ik, weet niet zeker) heb ik beide concepten uitgelegd, de studenten tussendoor kort laten rekenen.
En heb voor het eerst benoemd dat de powerpoint express zo kort is om alleen de essentie te vatten. Klassikaal gecheckt of ze dachten de antwoorden te hebben op de leervragen.
Het uitproberen.
De studenten kregen 2 opgaves om te maken in de les. In het kader van “doen is de beste manier om erachter te komen wat je al wel en niet kan” en “samen kom je verder dan alleen thuis”
Vorige les had ik gezien dat de studenten elkaar al best goeie vragen stellen om te begrijpen hoe opgaves/uitwerkingen werken. Dat wilde ik versterken.
Deze les gaf ik ze de opdracht om pas naar het volgende onderdeel van de opgave te gaan als iedereen in het groepje begreep hoe het moet.
Ook zag ik studenten lang blijven hangen in “ik weet niet hoe het moet en stoppen”. Ik wil graag dat ze leren dat het OK is in het leerproces om aan de hand van een uitwerking uit te zoeken hoe het werkt. “Je hoeft het pas op het tentamen helemaal alleen, zonder hulpmiddelen te kunnen”
Ik heb de uitwerking van de eerste opgave gekopieerd voor iedereen om de drempel om te kijken zo klein mogelijk te maken. De kans om te ervaren dat uitzoeken werkt te vergroten.
Ik zag ze de uitwerking aan elkaar uitleggen. Ik zag studenten die aangaven nu te weten hoe beide opgaves opgelost moeten worden.
Mijn rol:
- 1 klein onderdeel nog klassikaal uitleggen omdat iedereen dat lastig vond,
- en verder in 1 op 1
- het aan elkaar uitleggen bevorderen door zelf geen antwoord te geven en iemand waar ik al van gezien had dat hij/zij het beheerst vragen om het uit te leggen, later checken of dat gelukt is.
- het zelf uitzoeken bevorderen door nogmaals te bevestigen dat het ok is dat het niet in 1x lukt zonder de uitwerking
- groei benoemen, daarstraks wist je het nog niet en nu wel, de les is dus gelukt.
- vertellen hoe het “vroeger” op het werk ging
Introductie van “verschillende eindtijden voor verschillende snelheden”
In de propedeuse zijn de snelheidsverschillen in het oplossen van de opgaves groot, deze les heel groot. Dat heeft vooral te maken met voorkennis. Dat heb ik dus gedeeltelijk opgevangen door het “aan elkaar uitleggen”. Ik kon ze niet echt dit laten toepassen voor hun ondernemingsplan. En dus heb ik voor het eerst dit jaar gewerkt met verschillende eindtijden (doe ik ieder jaar). De groep die snel was en al lang klaar laten vertrekken. Om de studenten die nog wat losse eindjes aan elkaar willen knopen de rust te geven om dat nog even samen te doen. Er bleven inderdaad studenten dat kwartier nog zitten en daarmee was ook dat onderdeel voor mij gelukt.