Propedeusestudenten, tweede dag van de drie dagen financiële deel ondernemingsplan 14.00.
Voor ik verder ga: ik hou van de sfeer op deze dagen. Alle eerstejaars bij elkaar, 4 docenten die van 9 tot 15 ter beschikking zijn. 2 deadlines en verder kijken hoe het loopt/wat nodig is. Iedereen betrokken.
Ok 14.00 dus. De studenten zijn aanbeland bij het maken van de eindbalans. Die wordt gemaakt in excell en moet kloppen (=in evenwicht zijn) zonder dat er gesjoemeld wordt, verschillen ergens stiekem bij worden opgeteld.
En dat is moeilijk.
Omdat ook rekening moet worden gehouden met de btw gaat dat eigenlijk per definitie niet meteen goed. Dat duurt een paar uur. 14.00 is het moment waarop studenten al uren aan het zoeken zijn. Ze worden ongeduldig, haken af, gefrustreerd, bloedfanatiek en/of werken rustig en gestaag door. 14.00 is een moeilijk moment voor de meesten.
Mijn rol. Mogelijkheden aandragen over hoe je het nog kan uitzoeken en de groep laten kiezen of ze dat doen. Aanmoedigen. Meegenieten als het uiteindelijk lukt. En ook de groep het proces gunnen om op een zeker moment ook te zeggen: “Ok, tot hier…. we moeten verder”. Vertellen hoe dit ook hoort bij het beroep waar ze voor kiezen. Omdat ik 11 groepjes begeleidt kan ik niet met ze gaan meerekenen. Hoe leuk ik dat ook vind.
Achteraf vraagt een andere docent me hoe we in de toekomst kunnen vermijden dat dat zo moeilijk is.
Niet is mijn antwoord. De theorie hebben ze geleerd, met voorgeschreven opgaves/gegevens geoefend. Het is in dit proces dat ze “diep” leren hoe de verbanden lopen van beginbalans over resultatenrekening/liquiditeitsbegroting naar eindbalans. Het verband tussen bedrijfsadministratie en bedrijfseconomie.
Dat check ik ook. Als studenten komen vertellen is een van mijn vragen:
“Ok, het is dus niet makkelijk, heb je wel (veel) geleerd? Het antwoord is dan ja.
Hopelijk kunnen ze daar meteen van profiteren bij de tentamens volgende week.
Een sfeerbeeld:
