De lerende docent

In ontmoeting de volgende stap te zetten

De rol van de laatste 3 habits bij (systeem)transformatie.

Hoe interessant zijn de Habits of Mind 1-9-7 in relatie met transformeren? Deze vraag kreeg ik van mijn trajectbegeleidster naar aanleiding van mijn post: Essenties en habits of mind koppelen aan “systeem transformeren” en “principegestuurd ondernemend leren” Eentje die me flink bezighoudt, die me afleidt van mijn studieboek. Dus toch maar eerst een poging doen om hem te beantwoorden.

Het gaat om de volgende drie habits:

Managing impulsivity
Take your Time! Thinking before acting; remaining calm, thoughtful and deliberative.
Thinking and communicating with clarity and precision
Be clear! Striving for accurate communication in both written and oral form; avoiding over generalizations, distortions, deletions and exaggerations.
Striving for accuracy
Check it again! Always doing your best. Setting high standards. Checking and finding ways to improve constantly.

Mijn primaire reactie was: niet. Met als motivatie: voor transformeren is vrijheid/creativiteit nodig. Mijn secundaire: dit doe je toch altijd. Dus ook tijdens (systeem)transformaties. Beide niet erg onderbouwd op deze manier. En ook niet precies weergevend wat ik bedoel. Het had even tijd nodig…


Net zo fascinerend als het vorige. En ook hier is de leidinggevende glashelder en de prestatie vlekkeloos en synchroon. Hier is echter meer aandacht besteed aan het samenspel. Ze opereren als team, terwijl ieder een individuele rol heeft, zijn talent kan laten zien. Er zijn subgroepen die elk een kant uit gaan om weer samen te komen, waardoor het effect versterkt wordt. Ze werken met humor. En de teamleden krijgen erkenning voor hun bijdrage (in de langere versie van dit filmpje is te zien dat ze één voor één genoemd en geapplaudisseerd worden). Deze mensen hebben van tevoren bij elkaar gezeten en samen gewerkt aan hun choreografie: wie, wat en hoe gaan we doen en in welke volgorde. Uitgedaagd en gemotiveerd om een sterke teamprestatie neer te zetten.
De mate van zelforganisatie hangt samen met de kracht van de kernideologie. Hoe meer men zich verbonden voelt met de kernideologie van de organisatie hoe hoger de eigen verantwoordelijkheid die men aan de dag legt.

Een organisatie met een hoge mate van discipline heeft een grotere kans om duurzaam succesvol te zijn. In een organisatie die handelt vanuit discipline:

  • Ziet men de (harde) realiteit van het moment onder ogen
  • Geeft men leiding met vragen en niet met antwoorden
  • Gebruikt men dialoog en debat maar dwingt men niemand
  • Zoekt men oorzaken, geen schuldigen
  • Deelt men ‘rode vlaggen’ uit als er zorgen zijn
  • Gelooft men in de organisatie
  • Spreekt men elkaar aan

Persoonlijk vind ik sturing echter niet de juiste term. Het gaat er in essentie om dat de mensen in de organisatie voortdurend de verbinding met elkaar zien en voelen en snappen welke kant ze gezamenlijk opgaan. Heeft dat persé met sturing te maken? Nee. Wat mij betreft gaat het in de kern over verbinding en faciliteren. Het kunnen overzien van het geheel en het kunnen faciliteren van mensen en processen in de gewenste richting. Degene die dit proces kunnen begeleiden zijn de natuurlijke leiders.

Een leider draagt verantwoordelijkheid en richt zich vanuit drijfveren. Een leider is niet vanzelfsprekend een goede manager en vice versa. De mate van effectiviteit hangt af van de context.

Een leider zonder bevoegdheden komt niet verder dan signaleren en stimuleren. Er is altijd een moment waarop een besluit genomen moet worden. Als de leider niet de bevoegdheden heeft dat zelf te doen, ontstaat een ineffectieve situatie.

  • Kijk nog eens naar hoe dat gaat in de tuin.
En antwoord:
Transformatie van een systeem komt niet vanzelf. Net als in de tuin moeten de omstandigheden precies goed zijn om dat te bereiken. En sommige doelen zijn met de gegeven omstandigheden niet mogelijk (bvb een schaduwplan “doet het niet” op een zonnige plek). En dus zijn ze nodig:
  • Goed nadenken voor je begint en tijdens het proces.
  • Duidelijk zijn in je communicatie (oa om die onderdelen van “discipline” te kunnen waarmaken, drijfveren te kunnen benoemen)
  • En een aantrekkelijke uitdagende richting formuleren waar mensen zich aan kunnen verbinden. Om vervolgens (samen) continue in de gaten te houden of het nog steeds die richting uitgaat.
 

Verder Bericht

Vorige Bericht

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

© 2024 De lerende docent

Thema door Anders Norén