Naar aanleiding van de blogpost “Is dit al geprobeerd” vroeg @brambruggeman me of ik al een tool had voor de eerste stap op weg naar een krachtig leeromgeving. Omdat ie zo belangrijk is. Die 1ste stap zijnde:
Management is ervan overtuigd dat het de docenten zijn die de kwaliteit van het onderwijs dragen en dat de rest ondersteunend is. En laat dat ook zien in gedrag (aandacht en geld)
Volgende week is er een brainstormsessie over de relatie cultuur/werkdruk. Het gaat er, vanuit mijn perspectief, over hoe we defensief gedrag omzetten in leren. Alleen zal binnen onze faculteit dat (nog) niemand zo noemen. Ik zie daar een kans om (gedeeltelijk) stap 1 te zetten en daarom ga ik.
Ik heb daarom geprobeerd om mijn hele verhaal in 1 schema te proppen. Wetende dat je daarmee ook nuances verliest.
- Het bovenste deel is een vereenvoudigde versie van mijn werkzaamheden en de vaardigheden die je daarvoor nodig hebt. Twee dingen zijn daarbij voor mij belangrijk:
- In de “buitenwereld” zijn mensen coach, maker van toetsen, ontwerper van leertrajecten.
- En de student heeft bij ieder contactmoment recht op het beste wat we op dat moment kunnen.
- Middelste deel zijn (gebaseerd op groeimindset) de stappen waarvan ik vermoed dat docenten die doorlopen op het moment dat er iets nieuws wordt gevraagd. Wat dan opvalt is de hoeveelheid keren dat uitgeweken kan worden naar defensief gedrag ipv leren. (Dit leerde ik daarover een jaar geleden)
- Onderaan staan dan tools waarmee je in die diverse stappen docenten kan ondersteunen om toch richting leren te trekken.
En ja, ik heb de afgelopen 4 jaar docenten (inclusief mezelf) defensief gedrag zien vertonen. Omdat aan een van die 4 “vragen” niet was voldaan. En desondanks docenten toch door zien gaan in het belang van de student & de opleiding. Soms ten koste van zichzelf.
Mijn verzoek:
- Niet zeggen stop met dat defensieve gedrag, niet gaan voorschrijven wat allemaal zou moeten.
- Wel vragen wat het is waar we nog niet mee om kunnen gaan en vragen hoe we elkaar kunnen helpen. En daar dan echt tijd en geld voor vrijmaken.
frans keulers 10 maart 2013
hallo Ilse, Ik merk dat in de praktijk er vaak dicht bij huis wordt gebleven met vernieuwen. Dus een nieuwe casus, nieuwe opgave, ander boek. Bij deze kleine leerstappen is wat mij betreft de grootste frustratie, het ontbreken van een aanmoedigende cultuur. Hierin moeten we onszelf, de studenten, de collega’s en het management in opvoeden.
De toekomst vergt echter van ons grotere aanpassingen. Er zal dus een modus moeten worden gevonden om docenten uit de dichtbij leeromgeving te halen. Meer hulp bij grote vernieuwende onderwijsprojecten en de bereidheid hiermee te experimenteren in het reguliere onderwijs (waar de terugverdien mogelijkheden het grootst zijn).
Zover een eerste aanvulling.
Ilse Meelberghs 10 maart 2013
Heel erg bedankt Frans, voor de aanvulling en het “lef” om dat openbaar te doen.