Een “onmogelijk” reflectieverslag over #edcampNL

Edcamp aan de lijve ondervinden was het idee. Collega’s die ik had uitgenodigd om mee te gaan konden niet. Maar zijn wel nieuwsgierig. Wat vertel ik ze nu?

Mijn primaire gevoel toen ik thuiskwam: “Heerlijk thuiskomen na een dag met prachtige mensen. Vrees dat ik zal “moeten bloggen” om indrukken te ordenen ”

Mijn zoon vatte het sociale stuk ’s avonds op de bank leuk samen:

Mama, (kijken over schouder mee naar tweetTL) ziet eruit of je veel nieuwe mensen hebt ontmoet en nu gezellig napraat over #edcampNL. Klopt!

— Ilse Meelberghs (@IlseMeelberghs) October 5, 2013

En voor het verhaal van de dag is het leuk om de storify te lezen van @ConradBerghoef. Mooi voor het plaatsen in het bredere perspectief is deze van @albertlubberink. Uiteindelijk bleek de rode draad voor mij op deze dag: handvatten om samen met studenten onderwijs te ontwikkelen. Ik verhaal even over een gedeelte van wat er in mijn hoofd gebeurde tijdens die dag. En misschien kan je zo je eigen oordeel vormen over hoe je kan leren op zo’n edcamp. En wellicht dat jullie na het lezen ervan begrijpen waarom ik behoefte had aan ordenen. En dat ik jullie snappen wat ik bedoel als ik me afvraag of onze studenten dit ook ooit eens overkomt bij ons op school.

’t begon met voor mijn doen vroeg opstaan 🙂 Gezellig als er gereageerd wordt op mijn tweet daarover. En nog gezelliger als halverwege @ellenvandenw instapt met een lekkere kop koffie in de hand. (Geregeld via Twitter). Alsof we elkaar al langer kennen praten we het resterende reisuur vol. Het gaat oa over belonen van inspanning/groeimindset. Bij het binnenkomen worden we ontvangen door mede-edcampers die die taak op zich hadden genomen. Aankomen in Houten voelt persoonlijk.

Het bord voor de aanmeldingen is nog bijna leeg. @ellenvandenw kijkt naar mijn blaadjes en geeft aan dat ze mijn bijna burout/zijn verhaal wel wil horen. Ik besluit toch community op te hangen. Daarvan had @miekehaverkort al aangeven dat ze graag mee wou doen en de andere durf ik toch nog niet. Ik denk dat ik van @miekehaverkort wat kan leren en ben blij dat ook zij besluit een post-it op te hangen. Hetzelfde denk ik van @vanpopta. (Beide ken ik via Twitter). Die hangt er ook 1 op, met een sessie op hetzelfde moment als ik. Gelukkig is ze bereid om al wat te vertellen over haar promotieonderzoek rondom feedback. Ze onderzoekt online peer-feedback. We hebben het oa over het effect van feedback geven op de feedbackgever. En ik ben heel blij met haar 4 tips over de elementen van kwaliteitsvolle feedback. Ik noem ze even niet omdat ik geen flauw idee heb of dat wel mag ivm haar promotie. (7/10, het blijkt te mogen @markderuijter schreef er een blog over)

Bruikbaar: voor mijn module samenwerken, mijn mvo-dag in het vierde jaar (23 oktober) en ook voor het nadenken over peer-assesment. Wij gebruiken veel uren voor het maken van toetsen/het corrigeren ervan en het beoordelen van beroepsproducten. Die uren dragen nog maar minimaal bij aan het leren van studenten. Peer-assesment (goed uitgevoerd), en daarvoor kreeg ik hier dus tips, lijkt een waardevol alternatief dat het leren verlengd.

Dus ruim voordat het officieel begonnen is, is het delen en al begonnen. Het gemak waarmee dat alles plaatsvindt voelt goed.

Mijn 25 minuten over community. Het zou een relatief klein clubje worden, dus we gingen gewoon rond een tafeltje zitten. En … ik probeer veel dingen tegelijk te doen. vertellen waarom ik het belangrijk vind (effectieve innovatie en toegevoegde waarde), inventariseren waar mensen voor komen, het eigen verhaal, de eigen vragen. Het was eigenlijk teveel, ik was ook nog niet gewend aan het ritme van edcamp (echt maar 25 minuten) Dat het nog wat geworden is, is dankzij de actieve houding van de mede-sessiegenoten. Mooie verhalen over communities werden gedeeld. Vragen werden gesteld.

Bruikbaar:
Op de vraag : Kan je mijn hoofd vullen met beelden hoe een succesvolle docenten/studentencommunity eruit ziet.
De school met relatief de beste community had een relatief klein docententeam, studenten die kunnen zien dat hun docenten samenwerken, lesgeven met open deuren, contact met studenten via facebook. Een gezamenlijke serious request actie die nog lang nazindert, Een online community van afgestudeerden die elkaar helpt met banen, maar ook met stageopdrachten voor de huidige studenten. Deze hadden: studenten die het belang van netwerkenleerden, een relatief klein werkveld/beroepsgroep, duidelijk profiel van de opleiding.

Op de vraag: Waar vind ik studenten om me te helpen met het ontwikkelen van onderwijs Waar online contact onderhouden met studenten: facebook

Ik had besloten om na deze sessie 1 over te slaan om even een verslagje te kunnen schrijven. En toen zaten daar aan een het tafeltje 2 mensen die net mijn community-sessie hadden bijgewoond. Omdat ik wel getriggerd was door hun vragen tijdens de sessie vroeg ik of ik bij hen mocht komen zitten. Natuurlijk… ze vroegen zich af of ik wel antwoord had gekregen op mijn vragen. En we praatten door over 2 aspecten. Wat als zo’n community gedachte niet gedragen wordt (in gedrag) door de hele organisatie, waarom wil je het dan toch (alleen) proberen. En wat betekent dat, studenten laten helpen.

Bruikbaar: Voor de drie dagen ondernemingsplan die ik nog mee mag ontwikkelen ga ik verschrikkelijk goed letten op mijn woorden en het gevoel erachter. Wil ik dat studenten me helpen bij de ontwikkeling. Maw ik bedenk iets en studenten mogen daarop reageren. Of wil ik samen ontwikkelen. Vanaf het begin studenten betrekken en het echt samen doen. Pas dan draag je echt samen verantwoordelijkheid. Vertaald naar thuis, helpen de kinderen de tafel afruimen of doen we dat samen.

Tussendoor nog even gekletst met @compie67 over Simpelo.nl. Een digitaal portfolio wat je zelf kan beheren en mee kan nemen van school naar school.

Daarna de sessie Designthinking for Educators van @miekehaverkort. Dit keer zat ik wel met @vanpopta in een lokaal.

studenten actiever met vak bezig bij #designthinking docent @MiekeHaverkort inhoud toets bepaald door waar studenten mee komen #edcampnl

— Esther van Popta (@vanPopta) October 5, 2013

en met @bernolf

Start met een uitdaging, doe onderzoek, kijk naar kansen, experimenteer en evalueer: http://t.co/lhaKM9PIwS #edcampnl #onderwijs

— Bernolf Kramer (@Bernolf) October 5, 2013

En nog flink wat anderen. Mieke vertelde en interacteerde (ik ben best “jaloers” over het gemak waarmee ze dat doet) over haar ervaringen met Design Thinking in het de lessen economie. De studenten ontwikkelen zelf de lessen die ervoor moeten zorgen dat ze 60 economische begrippen kennen (ze mogen zelf kiezen welke, keuze bepaalt mee het tentamen). Ze blogde erover. Die had ik vooraf al gelezen en bewaart in deze pearltree over creativiteit. En ook hier komt het lef los te laten om de hoek kijken. Waarbij door Mieke en @Jeroenkraan wel aangegeven werd dat je toch tijdens het bewaken van het proces ook de inhoud kan ondersteunen.

Bruikbaar: Dat proces is een mooie tool. Het past ook bij ons bij wat we onze studenten willen leren over de PDCA-cirkel. Het brainstormen, de vraag om experimenten & denken vanuit de eindgebruiker zijn hele interessante aanvullingen. Misschien moet ik gewoon het lef hebben om die ondernemingsplandagen op deze manier samen uit te werken. Daarbij wil ik wel rekening houden met de kennis die ik opdeed in dit artikel (onder kopje brainstormen samen of alleen)

Door naar de sessie over Storytelling van @conradberghoef. Mensen die me wat beter kennen weten dat verhalen vertellen me nauw aan het hart ligt. Dat ik erg geloof in de kracht van “oude” verhalen/metaforen. Dat ik ook over storytelling een pearltree heb. En dus was ik benieuwd naar de invalshoek hier want ik wil ook wel graag verhalen gebruiken in het onderwijs. Mooi zoals Conrad verwoordde dat de leerlingen (ROC Zorg en Welzijn) zoveel (stage) verhalen hebben en dat hij graag wil dat ze die mogen vertellen. Mooi verwoord in deze tweet:

We vertellen elkaar te weinig verhalen. Er moet teveel geschreven worden vanuit procedures. Daarmee gaat hart van verhaal eraan. #edcampNL

— gerarddummer (@gerarddummer) October 5, 2013

Per blog misschien was het idee van Conrad? Ik vul aan met de voordelen van Quadbloggen. Een ander bevestigt dat er goed op gelet moet worden dat minder getalenteerde schrijvers misschien liever andere vormen gebruiken. Ik vroeg me al luisterend af wat er zou gebeuren als je aan die leerlingen die met dood in aanraking komen het verhaal van “De oude olifant” zou vertellen. Ik heb het verhaal vaker verteld aan volwassenen die later terugkoppelden dat het “geholpen” had.

Bruikbaar: de vraag waar de verhalen van onze studenten een plek krijgen.

Lunch, ik praat nog even met @Robkerkhoven. We komen ook bij defensief gedrag vs leren. En ik hoor van hem dat voor hen bij goed gastheer-schap hoort dat je alle leerlingen bij binnenkomen en buitengaan een hand geeft (lessen van 70 minuten). Ik geniet trouwens ook iedere werkdag van het feit dat 1 van mijn collega’s me een hand komt geven. Ik praat bij met @petrasmolders. Heerlijk om haar weer te zien, te horen hoe het gaat. @lexhuppe komt er ook nog even bij. Hij praat Petra bij over #kidscrowd. Ik luister mee.

Na de lunch kies ik voor de onderzoek-sessie. Omdat iemand bij de post-its, mijn aan niemand gerichte vraag beantwoordde, en zei dat die over leerlingen als mede-onderzoeker ging. Het blijkt te gaan over actie-onderzoek. Onderzoek gericht op het verbeteren van de eigen praktijk. Ik ging pas echt genieten van de sessie toen de eigen ervaringen besproken werden. Ook hier de waarschuwing dat niets doen met de resultaten van het onderzoek “killing” is voor de spirit van de leerlingen.

Bruikbaar: denk al langer dat het zonde is dat we de kracht van studenten niet inzetten om onze eigen praktijk te verbeteren. Daarnaast willen we onze studenten zo goed mogelijk leren onderzoeken. Blijkt dat er al ervaring is met de combinatie van beide (Fielding) en een video

Daarna haak ik weer een sessie af en geniet van koffie met Ellen, even keuvelen met de conciërge en van de rust in de hal. Om vervolgens naar de sessie zingeving van @sanverbruggen te gaan. Zij wil het met ons hebben over het derde niveau van professionalisering. Naast inhoud en je bijdrage leveren aan de organisatie ook weten wat er aan je gedrag ten grondslag ligt. Dat het onderdeel is van je professionalisering om te werken aan begrijpen om welke diepe reden je doet wat je doet. Ik moet heel erg aan deze video denken. Voor mij een van de eye-openers over het belang van het bespreken wat “onderliggend is” Theorie U komt ook voorbij samen met nog 2 andere boeken. Die allen zouden gaan over de bereidheid om mee te gaan met wat op je pad komt. (hoop dat ik het zo goed verwoord heb)

Bruikbaar: de bevestiging van een ander dat het met elkaar delen van die onderliggende redenen de “community” versterkt, en dat in de woelige tijden van nu bij je kern kunnen blijven belangrijk is.

En daarna een sessie met @elssnels. Ik had haar gevraagd of ze even tijd wou maken om te vertellen over essentieel leren en critical skills. Ook zij plakte een post-it. Blijkt dat ze essentieel leren heeft leren kennen in America. Bij bezoeken aan scholen viel de rust en de manier van omgaan met elkaar op. Zie ook mijn post over “a tone of decency and trust. Critical skills is daar een afgeleide van. Het “hoe doe je dat” zeg maar. Ellen heeft met mensen van basisschool de telraam gewerkt rond critical skills en met name challenges. Daar was ze erg enthousiast over. Ik ook wel als ik de website en dit filmpje bekijk. Meer info: @jeroengennep @hellakuijpers67 @thuisklas

Ik wil heel graag van Els leren over essentiële vragen en community builders (als eerste). Want wat ik me niet gerealiseerd had en

Bruikbaar is: iedere keer dat je het met elkaar hebt over wat het gezamenlijke doel is, wanneer je met elkaar bepaald wanneer iets goed is ben je ook bezig met community building.

Fijn is, het gevoel nog eens ervaren wat er gebeurd als iemand zich even volledig inzet om je te helpen bij je ontwikkeling.

Dan is het tijd voor de afsluiting. Ik stel mezelf nog even voor aan @ronaldheidanus. Ook dat gesprek gaat, na oh jij bent die blauwe ava, als snel over op van binnenuit het onderwijs veranderen. En als @petrasmolders erbij komt ook nog even over The week of my life. Oeh wat zou ik dat graag doen met onze eerstejaars heel in het begin. Maar dat weet Petra al langer.

Een gevoel dat me overvalt tijdens de dag is dat het best wel een zo zou kunnen zijn dat dit “vreemde eenden in de bijt zijn in hun eigen organisatie” die hier, gewoon door nog meer bevlogen vreemde eenden te ontmoeten, versterkt worden in het gevoel dat het goed is waar ze mee bezig zijn.

Na afscheid genomen te hebben van de initiatiefnemers (niet zo veel mee gekletst, komt online wel weer) trekken we weer huiswaarts. We praten elkaar bij over de sessies. Zo hoor ik ook nog over codekinderen , programmeren voor de lagere school, (zet dat die avond nog op FB voor een vriendin die er blij mee is). En als ik het dan heb over bij de kern blijven vertel ik ook nog over de talententoolbox en luk dewulf. Oh ja die video staat hier.

Als ik Ellen weer heb afgezet, is het nog niet voorbij. Het napraten via Twitter is ook erg gezellig. Als je het tot hier hebt volgehouden met lezen dan snap je vast dat mijn hoofd tolde ’s avonds, maar dat ik echt blij ben met deze ont-moetingen. 

De dag zelf was trouwens 1 grote les in community-building en “leerlingen” die samen onderwijs ontwikkelen.

Zie jij nog andere rode lijnen in mijn verhaal. Laat het me even weten. Vind ik altijd leuk.

Enne ook zij die mij ontmoet hebben en niet met (twitter)naam werden genoemd. Ik ben het niet vergeten, ergens moest ik stoppen met schrijven *grijns*.