Eenzaam.

Als het in mijn werkomgeving op keuzes maken aankomt voel ik me vaak eenzaam. Dit weekend kreeg het ineens woorden.

Wat kies ik dan en zie ik anderen nog niet voluit kiezen.

Wat zien zij misschien niet bij mij omdat ik het in die situatie niet voluit durf/wil laten zien.

Keuze

Ik wil kiezen voor:

• Dialoog (vs debat, discussie)
• Co-creatie (vs competitie)
• Leren vanuit de toekomst (naast leren van het verleden)
• Focus op gezamenlijke waardecreatie (vs focus op persoonlijk succes = geld)
• Innerlijk werk, stil worden (vs harder, efficiënter, effectiever met dezelfde denkwijze)
• Primair weten (naast analytisch weten)
• Eco, de mens als onderdeel van het geheel, de aarde (vs ego)

De verantwoordelijkheid

Ik heb echt geaccepteerd dat het “beyond kapitalisme” tijdperk eraan komt. Ik reproduceer niet meer een kreet:

Het zit in mijn lijf, ik voel de enormiteit van de consequenties. Af en toe verlamt het me. De consequenties van het feit dat we als maatschappij een soort gecontroleerde noodstop moeten gaan maken. (we hebben ongeveer 25 jaar)

En ik zie het als mijn plicht om onze jonge mensen niet in de kou te laten staan. Om ze dat perspectief aan te bieden en met hen op zoek te gaan naar “hoe dat dan moet’. Co-creatie in onderwijs als middel om de economie anders te framen. Het is een enorme verantwoordelijkheid. Want je maakt gezamenlijk keuzes over wat “beter” is en die hebben altijd een ethisch component.

I’m willing to take the risk for the “beyond capitalisme” cause. Omdat ik energie krijg van bedrijven/organisaties die dat pad zijn opgegaan.

Het grotere geheel

Als onderwijsinstelling/ opleiding zijn we ook gericht op ons korte termijn voortbestaan. Geaccrediteerd worden, voldoen aan CEA en Loobe horen daarbij. Tot op heden was dat ook niet in conflict met goeddoen voor het grotere geheel.

Dat pakket aan eisen is namelijk gebaseerd op een onderliggende visie op economie, op de functie van bedrijven/organisaties, het kapitalisme.

Durven we ons vragen stellen over die visie op economie, op de functie van bedrijven/organisaties, op de rol van bedrijfseconomen en accountants. Durven we dat een plek geven, ook als dat niet in de het pakket van eisen zit en het wellicht ten koste gaat daarvan.

In dit stuk en de keuzes die ik daarin maak voel ik mij het alleenst.