Gister stak er midden op de dag een egel langzaam onze straat over. Hij rolde zich niet op toen we in de buurt kwamen. We namen hem mee naar huis.
En allerlei herinneringen aan de egelactiviteit met Oze Sjtein in 2009 kwamen boven. De eerste keer dat we (als stichting) op de basisschool een project verzorgden rondom een dier. De jaren erna (vlinder, vogel, kikker) werden het ervaringsgerichtere projectweken. Dit schreef ik er toen over op de website:
We hadden een egelactiviteit op Basisschool de Berensprong (vrijdag 18 september). De hele dag was ik op school en mocht ik vertellen over de egel. Waar leeft ie, wat eet ie, wanneer moet je hem helpen. We deelden onze egelontmoetingen. Er waren prachtige egeltekeningen. En er werd afgesloten met het vertellen van het verhaal: “Hoe de egel aan zijn stekels komt”. 11X leuk en gezellig.
En op 30 september bleek dat die kennis van pas kan komen. Cynthia, Silke, Daan en Sverre hebben een egeltje gered. Ze vonden op het talud achter de Schelling een klein egeltje. Ze zagen dat het overdag onderweg was, zich niet goed oprolde, helemaal alleen was. En gingen eerst op zoek naar de moeder. Die vonden ze niet. Wel een broertje of zusje. Die was dood. De maaimachine die het talud maaide, heeft het ene egeltje gedood en waarschijnlijk het nest verwoest en de moeder verjaagd. Toen ik eraan kwam, Cynthia en Silke hadden me gehaald, was er voortreffelijk voor het egeltje gezorgd door Daan en Sverre. Water, appeltje, rozijntjes. Maar volgens de mensen van de dierenambulance was ie toch te klein om het in zijn eentje te redden in de natuur. Dus is ie door hen opgehaald. In een heuse ambulance. En hij gaat het waarschijnlijk redden. De vier waren er op tijd bij. Super!!!!
Die van gister hebben we eten (kattenvoer) gegeven en een slaapplek (ons egelhuis). Van het eerste heeft ie gretig gebruik gemaakt. Kijk maar!
Hij is niet blijven slapen.