In het boek “ondernemen in transitie” leerde ik en passant de taal van transitie. Ergens hadden ze het over een mandje eindbeelden. Ik vertaal dat als: daar waar je met al die transitiepaden naartoe wil. Niet geheel vaststaand. Wel richtingbepalend.
Ik heb het mogelijke eindbeeld van de kantelaars in het onderwijs nog niet helder. En lees ergens: “we kantelen naar een wereld waar de mens belangrijker is dan het systeem, een wereld waarin een ander soort verbindingen bestaan dan alleen die van boven naar beneden, en alleen in een silo of hokje. Maar een heel groot deel van de toekomst kennen we natuurlijk nog niet, en toch moeten we voorbereid zijn. Dat vraagt ook iets van het onderwijs”
Ik kan het gewoon loslaten en me verbinden op een transitiepad. Toch kan ik de verleiding niet weerstaan om even wat voorbeelden aan te halen van voor mij richtinggevende eindbeelden. Het soort van uitingen dat mij helpt om te zien waar het geheel van die transitiepaden ongeveer heen gaat leiden. Wetende dat je in zo’n proces steeds bereid moet zijn je eindbeeld aan te passen aan de nieuwe inzichten.
Als ik het goed begrijp van een gesprekje op fb wordt in januari, na het verkennen van de persoonlijke voorkeuren in de verschillende transitiepaden, kruisbestoven en samenvoegd. Wellicht komt dan daar dat eindbeeld tevoorschijn.
De visietekst duurzaam onderwijs van Professor K. Van den Branden.
Wat mij betreft ijzersterk. Met als kerngedachte:
Elke eeuw heeft haar eigen onderwijs nodig. Het onderwijs van de 21ste eeuw moet duurzaam onderwijs worden, waarin:
- geen talent verloren gaat: onderwijs moet optimaal werken voor elke leerling, ongeacht zijn of haar achtergrond.
- energie voor leren hernieuwd wordt: de energie die leerlingen en studenten investeren in onderwijs moet maximaal omgezet worden in leren en ontwikkeling, wat op haar beurt nieuwe energie voor leren oplevert
- cruciale competenties worden ontwikkeld: leerlingen ontwikkelen de competenties die cruciaal zijn voor hun toekomstig leven en voor de toekomst van de planeet.
Het resultaat van het leer- en ontwerplab over de toekomst van het onderwijs in Vlaanderen
Met als titel: De nieuwe school in 2030. Hoe maken we leren en werken aantrekkelijk.
Ik vind de brief aan Kim (in de toekomst) hierin een sterk beeld:
Beste Kim,
Morgen mag ik jou voor het eerst verwelkomen in ons Learning Park! Heel het team zal jou zo goed mogelijk helpen om de beste versie van jezelf te worden. Vragen zoals: ‘Wie ben ik?’ ‘Wat doe ik graag?’ ‘Wat kan ik goed?’
en ‘Wie wil ik zijn?’, die zijn voor ons team erg belangrijk om samen met jou je weg door het Learning Park uit te stippelen. Samen met de mensen die thuis voor jou belangrijk zijn, zullen we jou aandacht geven en jouw talenten benoemen. Op belangrijke momenten zullen we er voor jou zijn om je te hel- pen de juiste keuze te maken.In het Learning Park proberen we jou te leren hoe het is om in een gemeenschap te leven en actief deel te nemen aan een samenleving. Niet alleen met mensen uit de buurt. Je zal ook leren samenleven met mensen aan de andere kant van de wereld, met mensen die anders denken en doen, met mensen die er ‘anders’ uitzien. Je zal hier leren hoe het is om samen met anderen zorg te dragen voor elkaar, elkaar dingen te gunnen, elkaar aan te spreken. Je zal leren wat het betekent solidair te zijn met anderen.
Bij ons zal je, net als thuis, leren wat overleven betekent. Je zal leren hoe je met de ‘harde’ kanten van het leven kunt omgaan. Hoe je vanuit schaarste toch weelde en overvloed kan creëren, hoe je soms hard zal moeten vechten en werken voor dingen die ooit zo vanzelfsprekend waren, hoe je in een niet te vatten hoeveelheid kennis en informatie je weg kan vinden. En we willen je ook leren wat het is om levenslang te leren. Daar willen we je ‘goesting’ in doen krijgen.
Onthoud zeker dit: je staat er niet alleen voor. Er zijn heel wat mensen die jou zullen helpen. Natuurlijk zijn dat op de eerste plaats je familie en je vrienden, die veel voor jou betekenen. Maar ook in het Learning Park staan veel mensen voor jou klaar: met goede raad, met liefde, met ervaringen… Zij zullen de komende jaren voor jou heel wat ervaringen creëren. Ervaringen die heel dicht staan bij het ‘echte’ en alledaagse leven en werken. Dat doen ze samen met anderen, en met ons.
Ontzettend veel succes, en vooral… ontzettend veel plezier gewenst!
Myriam, coördinator van het Learning Park
Of echt heel visueel (vult ook al wel veel in):
rita dehaes 4 november 2014
goedemorgen,
Interessante blog!!
Kent u deze ? http://www.kbs-frb.be/publication.aspx?id=308495&langtype=2067
Griet Bouwen, verantwoordelijke voor het rapport van 2014 is gepokt en gemazeld in het Apreciative inquiry gebeuren, een systemische benadering die een aantal facetten- vooral dialoog en verhalen vooropstelt.
Heeft u al contact gehad met Kris Vandenbrande?
Ik probeerde… zonder gevolg…
Hij heeft een hele mooie visie, maar waar is ze al toegepast in een of andere school?
Sinds een aantal jaren werk ik in Vlaanderen en nu sinds kort ook samen met Guus Geisen aan het onder de aandacht brengen van systeembenadering in het onderwijs, een traag proces!!!
Is het mogelijk om te praten over wat we doen en hoe we het kunnen versterken?
vriendelijke groet
Rita Dehaes
Ilse Meelberghs 5 november 2014
Goeieavond Rita,
Fijn dat u die link toevoegt. Goed om “wat er al is ” te verzamelen.
Mijn keuze van de voorbeelden is gebaseerd op wat mij het helderste eindbeeld geeft. Maw wat zie ik later als deze visie werkelijkheid is geworden.
Nee ik heb nog geen contact gehad en weet niet of die visie al eens toegepast.
Dat praten zou ik leuk vinden 🙂