Vorige les bedrijfseconomie. In plaats van meteen erin te vliegen de eerste les bedrijfseconomie van het nieuwe kwartaal besluit ik oa om even tijd te maken om te vragen hoe het met de studenten is. Dat doe ik in het kader van de essentie “Iedereen kent en herkent elkaar als persoon” en ik weet dat ik dat ik daar de habit of mind: “Luisteren met begrip en empathie” voor nodig heb. Ik had me vantevoren kort ingeleefd:
Vandaag het begin van kwartaal 3. Het kwartaal BE dat door de studenten als moeilijkste wordt ervaren. De dag dat je als student om je heen kijkt en ziet wie van je klasgenoten voldoende credits heeft gehaald en blijft. 1 groep vd 4 is compleet nieuw voor mij. Een is een samengevoegde groep en eentje heeft 6 “februari-instromers” erbij.
En wou echt wel met begrip, empathisch luisteren. Niet alleen met sympathie. Het verschil wordt in deze korte animatie mooi uitgelegd. To be honest: ik was blij dat het me gelukt was om de vraag in iedere les te stellen en redelijk open te luisteren naar de antwoorden. En dan komt daar de nieuwsgierige vraag van mijn trajectbegeleidster “Essenties in de praktijk”: Wat leverde deze peiling op? Wat neem je mee voor een volgend keer? En ik realiseer me dat, ondanks dat ik het moeilijk vind, ondanks dat ik het het liefst zou ontwijken, ik me toch op 1 dag heb laten raken door ongeveer 100 mensen en hun emoties:
- De tranen van iemand die net gehoord heeft dat ze te weinig credits heeft om te blijven.
- De blijdschap van studenten die geen enkel hertentamen hadden en lekker twee weken vrij hadden.
- De nieuwe studenten met vragen over “hoe gaat het hier”
- De opluchting dat het nu wat rustiger in de klas is omdat enkele grote “drukte”makers het niet gehaald hebben.
- Vermengd met een “schuld”gevoel, want als mens mochten we ze.
- De trots van studenten die door hard werken van een 4 een 7 hebben gemaakt in de hertentamens.
- Het nog geen zin hebben om aan een nieuw kwartaal te beginnen.
- Studenten die hun vriend/vriendin missen die het niet gehaald heeft en daarover nog even willen praten
- Studenten die vooral bezig zijn met de olympische spelen en met de nederlandse schaatsers die klaar staan voor de 500m.
- De handdruk van de student die dag zegt aan het einde van de les, want ook hij komt morgen niet terug.
En wat neem ik dan mee voor volgend jaar:
- Onderschat ze niet de emoties in zo’n eerste halfjaar, bij de studenten en ook bij mezelf.
- En ik hoor mezelf nog tegen een student zeggen: “druk zijn in de les is vaker een teken dat je niet op je plek zit”.