Nog steeds ontwerpen we iedere dinsdag het onderwijs voor volgend jaar. Inmiddels is er hard gewerkt door ons docenten om het stuk beroepsvormende aspecten vorm te geven.
We willen graag studenten afleveren die in verbinding, grensverleggend en toekomstbestendig zijn. En die tijdens de studie geoefend hebben met hoe ze dat kunnen zijn/doen, ervaren hoe dat al dan niet bij hen past.
Daartoe hebben we kennis- en communityleerlijnen uitgezet die leiden tot het voldoen aan de learning outcomes van de kerngebieden (strategisch management, performance management, finance, operations, reporting en Governance Riske & compliance.
Daarnaast hebben we 5 beroepsvormende aspecten uitgewerkt. Die BVA’s helpen leiden naar die verbindende, grensverleggende, toekomstbestendige professional en houden tevens rekening met de richtlijnen vanuit Loobe en zo.
Het zijn: onderzoekend vermogen, samenwerken, lerend vermogen, communicatief vermogen, verantwoord handelen.
We hebben credits toegewezen en de toetsing uitgewerkt. Bedacht hoe we de ontwikkeling van die beroepsvormende aspecten in de community gaan oefenen en ondersteunen.
Ik voelde wel de behoefte om dat een keer voor te leggen aan een student. De mensen van de opleidingscommissie hadden gezorgd dat er eentje was vorige dinsdag.
Ik heb de gezamenlijke dagafronding geskipt en ben met de student in de koffiecorner gaan zitten. De aantekeningen maakten we op een handdoekpapiertje. Niet echt handig trouwens, de inkt drukt dan door op de tafel. Enfin, dat valt te poetsen.
Aan het eind van die gezamenlijke dagafronding schoven we aan en deelden onderstaande feedforward kort.
Feedforward.
Nadat ik de grote lijnen had geschetst, die de student snel oppikte omdat hij/zij al eerder betrokken was geweest, ging ik de toetsing doornemen.
De student wierp er een vluchtige blik op en zei: “als je niet oppast wordt dit weer een papieren tijger”
Mijn vraag toen: “Ontwikkel jij je nu in de opleiding als mens en hoe.” Het antwoord: “Dat gebeurt vanzelf, niet echt bewust.”
Mijn verzoek: “Stel dat we je willen ondersteunen in het bewust ontwikkelen van deze beroepsvormende aspecten, wat is dan nodig”
We hebben samen de beren die er op de weg verwacht werden geprobeerd te formuleren als oplossingsrichting. Als feedforward: wat is er nodig om dat doel “bewust ontwikkelen” te bereiken.
Ik heb daar nu tijdens het schrijven mijn eigen reflectie aan toegevoegd.
Continue terugkoppelen en het voorbeeld geven.
Wat echt helpt is de terugkoppeling tijdens het werk op die BVA’s. Het hoeft geen persoonlijke feedback te zijn. We leren ook van algemeen geformuleerde feedback.
Voor mij betekent dat dat ik te leren heb om het zichtbare gedrag dat we benoemd hebben als gewenst gedrag (een aantal voor ieder van de 5 BVA’s) te herkennen in het werken in de community en er regelmatig feedback en feedforward op te geven. Of ik nou de kennis- of de SLB-docent ben in de community. Nog sterker wordt het als we dat ook in de kennisleerlijn voor elkaar krijgen.
En het helpt als docenten het voorbeeld geven.
Hier ondervind ik veel steun in de keuze die we gemaakt hebben voor co-teaching. Dat maakt het makkelijker om aan de studenten te laten zien dat ook ik leer (oa van die andere docent ) en hoe ik samenwerk. Om echt goed te werken gaat het dus om bewustzijn, wat ziet de student mij doen en hoe verhoudt zich dat tot die BVA’s.
Investeren in de ander betekenisvol maken
Het is vaak minder tijdrovend en minder inspannend om zelf een tandje bij te zetten in de samenwerking dat om de ander aan te spreken op zijn gedrag. Die ander te helpen zijn gedrag te veranderen. Zeker als je inschat dat ze toch gaan stoppen.
Deze verraste mij moet ik eerlijk zeggen.En ik weet nog steeds niet zo goed wat ik ermee moet.
Aan de ene kant zie ik dat van bedrijfseconomen/accountants wordt verwacht dat ze op een gegeven moment mensen bevragen op ineffectief gedrag. Aan de andere kant zie ik zoveel mensen, ook docenten, ook mezelf, net dat proberen te vermijden. Ik geloof dat hier nog te leren valt om te houden van conflicten/wrijving omdat dat vernieuwing oplevert.
En er zit ook iets in een perspectiefverandering op verantwoordelijkheid. Tijdens het gesprek voelde ik een paar keer weerstand omdat een aantal dingen werden neergelegd als “dat moet de docent doen”. En ik dan denk, dat kunnen we toch samen doen. Leren om die verantwoordelijkheid te delen en dat dat delen dan ook betekenisvol voelt voor de student lijkt wat hier te leren valt.
In de structuur tijd reserveren voor gewenst gedrag
Als je wil dat we bvb op een goeie manier samenwerken , zorg er dan ook voor dat we voldoende tijd daarvoor hebben. Zorg dat verwachtingen en deadlines tijdig helder zijn.
Hier maak ik me het minst zorgen over. Het nieuwe curriculum wordt nu gestructureerd uitgewerkt en vastgelegd. We stellen ons regelmatig de vraag naar voldoende tijd. En hoe de verhouding is met andere deadlines. Om de verandering van geren van opdracht naar opdracht, van credit naar credit te veranderen in iets wat voelt als integraal systeem om een goede vakman/vrouw te worden.