Kijkend naar de boektitels herinnerde ik me dat een vriendin zei: jullie gezin houdt van getallen. Soms is er niet meer dan dat nodig om mij een boek te laten kopen in een van mijn favoriete winkeltjes in de binnenstad.
Ergens in de laatste weken van de vakantie heb ik het in een avond uitgelezen en mee gewerkt. Vandaag heb ik het in mijn nieuwe A3 werkboek gezet.
(Tussen haakjes: als een kind zo blij met mijn nieuwe werkboek 🙂 )
Ik gebruik boeken als dit werkboek om mezelf een originele, nog niet eerder gebruikte spiegel voor te houden.
Ik ga dan opschrijven wat me raakt, voel weerstand tegen het opschrijven van sommige dingen. Wat herken ik, wat niet, wat voelt voor mij als mijn sterke punten, waar zitten in mijn ogen imperfecties die ik nog niet heb omarmt. Doet de uitleg van de getallen iets met me en waarom dan.
Proberend te grijnzen bij wat ik vind. Alles is namelijk bewuster worden van mijn hele mens zijn, eventuele blinde vlekken inkleuren. Dat is gewoon boeiend en leuk.
Het wordt alleen vervelend als het niet lukt om het rustig waar te nemen en als informatie te laten binnenkomen. Het wordt alleen vervelend op die momenten dat ik mezelf veroordeel bij bepaalde weerstanden/imperfecties. Gelukkig oordeelde ik niet zo vaak en heb ik veelal glimlachend doorgewerkt en nieuwe inzichten opgedaan.