Dr waren twee films waar ik graag naartoe wou en niet meteen iemand kon vinden om samen te gaan. Collateral Beauty en deze. Ik waagde er een berichtje aan op FB. Waarom “wagen”. Het voelde raar dat ik niemand zooo kon vinden die mee wou.
Heeft iemand zin om deze week mee te gaan naar deze film. Speelt in Roermond om 19.30
Twee vriendinnen, die elkaar niet kennen, reageerden. Ik vond het spannend, die mix, en besloot toch lekker met ze allebei te gaan. Te zien wat ervan kwam. Het was fijn om samen de film te zien en met een drankje erbij na te kletsen. Een mooie avond.
Ze wilden ook wel mee naar die andere film. Andere vriendin sloot aan na nog een FB-berichtje en dus zaten we daar gister met z’n vieren.
Weer was het fijn om daar samen te zijn.
Over de film
Voor wie nog niets zag of hoorde over de film. Hier de trailer:
Uit de recensie
Waarom documentair Down to Earth zo veel bezoekers trekt:
‘We hebben altijd met een open hart en onbevooroordeeld geluisterd’, vertelt Winters aan de telefoon vanuit zijn woonplaats vlak bij Londen. Het kostte de makers vier en een half jaar om de 200 uur materiaal terug te brengen tot een ‘bioscoopwaardige documentaire’. ‘Deze film is niet bedacht, maar ontstaan – ik denk dat het daarom zo bij mensen resoneert.’
De earth keepers geven aan dat verandering alleen bij jezelf kan beginnen
De documentaire bekritiseert de consumptiemaatschappij, pleit voor natuurlijke geneeswijzen en is een ode aan de natuur. De thema’s sluiten aan bij de zorgen die mensen hebben over de aarde, aldus Winters. ‘De earth keepers geven aan dat verandering alleen bij jezelf kan beginnen. Wachten op politieke leiders of het systeem heeft geen zin – die zijn juist onderdeel van het probleem.’
Waarom ik het bijzonder vond.
Ik genoot van de rust. Er werden hele wijze dingen gezegd, mooie dingen getoond en ze kwamen stilletjes binnen. De film is een Down to Earth ervaring.
Het gelijkluidende verhaal van deze Keepers of the Earth (zij die nog een verbonden leven leiden met de aarde) op al die plekken op de wereld. De overeenkomsten met onze geluks/mindfullness en andere goeroes. Ontdaan van ego-dingetjes.
Het optimisme, het geloof in de mensheid van die Keepers.
Het gaat om wat voor samen/aarde belangrijk is. Het bij jezelf beginnen, in connectie met de bron, voor het grotere goed.
Het zo makkelijk schakelen tussen dimensies, bvb heel aards overleven en spiritualiteit.
De “stamhoofden in opleiding” en hun lijstje van dingen die ze moeten laten zien.
En de rol van vrouwen en hun urenlange observaties van kinderen. Om datgene te ontdekken wat bijzonder is aan dat kind.
Het is een film die helpt om naar je eigen leven te kijken, je af te vragen wat je ermee wil en dan bewust keuzes te maken.