I went. Because I start to sense that words/thoughts are a poor means of communication and I want to explore what else there is.
Also a little bit because Knowmads organized it and I wanted to get a feel of the place “IRL”.
I had a great, intense day.
The Knowmads-rooms with their nice vibes, great meal from wastefood, the check-in, check-out and the energizer. A great soil for the workshop.
From the workshop I made a visual about how it felt and what I learned. I’ll explain it a bit in Dutch. As it is already real hard to get the correct energy in the text in Dutch. I’m not even going to try that in English
Belonging, fitting in
In een van de gesprekken kwam het verschil tussen belonging and fitting in ten sprake. En ik realiseerde me dat ik dat verschil nooit gemaakt heb. Dat ik bij niet “fitting in” wel eens gedacht heb dat ik niet “belong”. En dat die twee uit elkaar trekken helpt. “You always belong”
Zo’n workshop is dan even een dag waar die twee samenvallen. Dat is heerlijk en heel erg krachtig.
Effortless watching Hide & Shine
Tijdens de pauze praten we in een groepje even met Nic. Ik verbaas me er hardop over hoe hij dat doet, uren “er zijn ” voor mensen terwijl ze in zijn camera kijken.
Volgens hem kost het geen moeite omdat het een beetje lijkt of hij er niet is. Die dingen die er normaal gezien voor zorgen dat het moeite kost, het willen dat het anders is, het willen begrijpen/uitleggen/helpen. Het is er niet.
En als hij vertelt over hoe hij kan kijken naar het “er wel zijn van de ziel, de intuïtie” en het verstoppen (hide & seek) begrijp ik pas hoe diep dat “niet willen dat het anders is” zit. Hoe echt en authentiek dat is.
Hij is niet “looking” voor iets, hij kijkt gewoon. En in die ontspanning kan en mag het gebeuren (die verbinding met die intuïtieve intelligentie), ook bij degene voor de camera. En het hoeft niet.
Wat als alles er al is en het gewoon onze taak is om het te zien.
There is nothing to be fixed, there never was.
De zin wordt heel veel keren herhaald tegen de mensen voor de camera. Ook bij mij raakt ie dan weer iedere keer.
Je bent al ok. Dit is een hele tricky one als docent en opvoeder. Zo vaak geven wij onbewust de boodschap, eerst dit doen en dan pas ben je goed genoeg.
Dreams zijn trouwens ook zo tricky. Voor je het weet halen ze je uit het moment. voor je het in de gaten hebt is het pas goed als de dromen uitgekomen zijn. Het is nu al goed.
Beautiful people, true colors shining
Verschillende keren werden er mensen voor de camera geplaatst. Kijken wat er te zien valt, vandaag, in dit moment.
De persoon gaat voor de camera zitten. Het beeld wordt goed ingesteld. het geluid opgespeld. De persoon wordt gevraagd om de ogen te sluiten. Nic gaat zitten en begint “holding the space“. Kijken naar wat er is.
Dan wordt het beeld ingeplugd op het grote scherm opdat wij kunnen meekijken, mee the space hold-en. Zonder uitzondering ziet iedereen er prachtig uit. Na een tijdje gaan dan de ogen open, een adembenemend moment.
En het is de “hele dag prachtige mensen kijken”, mensen die ik nog niet echt opgemerkt had in de groep, dat maakt dat ik dankbaar ben dat er artiesten zijn die daar mooie woorden en klank voor hebben. De refreinen van deze twee liedjes spelen bij de checkout op het eind van de dag door mijn hoofd.
But somehow I never noticed
You before todayBeautiful people
Then you’d never have to be alone
‘Cause there’ll always be someone
With the same button on as you
Include him in everything you do.But I see your true colors
Shining through
I see your true colors
And that’s why I love you
So don’t be afraid to let them show
Your true colors
True colors are beautiful
Like a rainbow
Consequences
“Intuitive Intelligence is a pain in the ass” Als je het volgt laat het je dingen doen die niet in de kaders passen, die je niet bedacht had. Kom je soms in oncomfortabele situaties terecht, kan je je acties niet altijd uitleggen.
Compromisloos luisteren naar intuïtieve intelligentie heeft consequenties.
Voor mij voelt het wel als belangrijk voor een “everyone belonging and fitting in”- wereld.
Vanuit die belonging and fitting in situatie voelen nog meer mensen zich veilig om hun intuïtieve intelligentie te volgen en gaan dan dingen ondernemen die als vanzelf goed zijn voor het geheel.
Bedankt aan de pioniers die het ons voordoen: compromisloos luisteren naar intuïtieve intelligentie
Wat zie ik in dat voordoen? Het vraagt effortless waarnemen. Het laat zien dat afsluiten van “wat binnenkomt” niet nodig is. Het geeft toestemming om structuur & controle los te laten als middelen om dat wat binnenkomt te reguleren. Het vraagt gewoon om andere praktijken en werkvormen.
PS Wat met wat ik voel in mijn lijf
Een ding houdt met tussendoor bezig, ook op weg naar huis. Terwijl ik zo keek naar die mensen kon ik in mijn lijf het verschil tussen hide en shine voelen. Bij hide voelde ik soms hoofdpijn, buikpijn. Bij shine ontspanning, soms zelf wegdommelen.
Is dat nou info of overtollige, uitputtende ballast. Is het hun pijn, de mijne of de onze. Kan ik de pijn rustig leren aankijken, waarnemen. Wil ik dat wel?
guidocrolla 26 juni 2017
Mooi! Interessant dat je na zo’n dag oordeelloos kijken, die je heel bewust samenvat in je een na laatste alinea toch nog even een dekentje van betekenis/waarde/oordeel wilt leggen…. ter afsluiting…. Is dat bewust? ???
Ilse Meelberghs 26 juni 2017 — Berichtauteur
Guido,
Eerst en vooral, wat een prachtig compliment geef je me daar. Als ik erin geslaagd ben om een hele tekst te schrijven waar weinig oordeel en veel observatie in zit dan is ben ik erg vooruitgegaan de afgelopen jaren. 🙂
Ik neem aan dat het gaat over de alinea onder het kopje Consequences. De energie is daar anders. Het is mijn volgende kijk/doe richting weet ik. Er zit wat weerstand op bij mij en ik ben dus mijn hoofd aan het meenemen op de expeditie van het hart in dat stuk.
Op Fb blijkt dat dat niet is wat je bedoelde. En observeer je dat ik het lastig vind om te observeren zonder er daarna iets mee te moeten, de observatie alleen is al genoeg. Ooit leer ik ook dat.
Liefs
Ilse