Al eens iemand een prachtig verhaal horen vertellen?
Dan was er sprake van magie. Vertellen bestaat uit 3 onderdelen: de verteller, het verhaal en de magie. De 2 eerste kan je sturen, magie ontstaat…
Ik zal je vertellen wanneer die bij mij, als verteller, niet ontstaat,
Als er om de haverklap nog toeschouwers luidruchtig bijkomen. En pas rustig worden als ze zitten. Als het publiek onrustig beweegt. Als het publiek alvast tijdens het verhaal op conversatietoon vertelt wat ze ervan leren, of snel iemand gedag zeggen. Of als het publiek zich verstopt achterin de zaal. Nu overkomt me dat als verteller zelden. Ontstaat de magie, zoals hierboven tijdens het MOP 2011.
(JA)-MAAR Dat is wel waar ik als docent iedere les tegenop boks. Studenten die zich zover mogelijk achterin het lokaal zetten. Die te laat (OV krijgt vaak de schuld), en zeer zichtbaar binnen komen. Als de les even niet boeit worden, onder tafel, de berichtjes op de telefoon nagekeken. En aanleiding om te praten, op conversatietoon, is er ook vaak. Is ook nog vaak over de lesstof. En natuurlijk doe ik daar wat mee. Ik heb daarbij veel gehad aan tips van collega’s en vrienden. Alleen, het vreet energie, kost tijd bedoeld om te leren en de magie kunnen we dan wel vergeten.
Ben ik dan gewoon een docent die er niks van bakt? Dit is wat studenten daar vorig jaar over zeiden in de evaluaties:
Mijn conclusie was, dat is het dus niet. Los van hoe dat is voor studenten zelf, ik krijg van dat soort onrustige lessen geen energie, dus heb ik duidelijkheid geprobeerd. Welke beroepswoorden horen bij het beroep, welk gedrag hoort daarbij en kies je er echt voor om in de les te zijn. De ellende is, hoe minder studenten het gedrag vertonen dat ik wil zien, hoe meer ik ga sturen. En hoe meer ik ga sturen, hoe minder zij het gedrag laten zien dat ik eigenlijk wil zien: eigen verantwoordelijkheid voor het leren. De theorie is wel duidelijk. Hoe veranderen we ons gedrag in de klas.
JA-EN dus wou ik het maar eens omdraaien? Ik heb hulp nodig bij het zoeken naar het antwoord op de vraag: Hoe kan ik mijn studenten leren mijn prestaties in de les positief te beïnvloeden.
En hoe dat dan zit met de inzetwensen. Natuurlijk is lesgeven daarbij. Ook weer gepikt van een collega: “managen kan ik overal, ik ben hier om les te geven.”