Met mijn “beelddenken”-leren nog in mijn achterhoofd had ik stiften en wasco meegenomen naar de training. Niet zeker wetend of ik ze wel zou gebruiken. Want “eigenlijk kan ik niet tekenen”. Bij de tweede keer dat we tijd kregen om even op te schrijven wat we wilden onthouden heb ik de stap gemaakt en ben begonnen met schetsen wat ik wilde onthouden.
En het werkt super voor mij. Het helpt mij heel erg om goed naar dat moment te “kijken” en de essentie ervan vast te pakken. Dat hielp me op de derde dag om mijn leervraag te beantwoorden. En nu heb ik dus nu een flipovervel-verslag met allemaal schetsen erop geplakt. Meteen als ik de beelden nu zie kan ik dat moment in de training weer naar boven halen.
Een onderdeel van de training was het maken van een levenslijn (onderdeel van de cursus). Die heb ik dan bewust weer heel strak ingericht. Die structuur had ik nodig om niet te verdwalen in mijn eigen verhaal. Ik zag erna trouwens bij een andere cursist een mooi gestructureerde en toch organische levensloop-tekening.
Ps Op verzoek is een foto van het verslag wel te krijgen.
Saskia Smet 6 januari 2014
Knap Ilse om de stap te durven zetten en uit je comfort zone te komen. Het is jouw verslag !
Ilse Meelberghs 6 januari 2014
🙂