Als systeemdenkende, introvert, op weg naar een vernieuwde economie
die bergen kan verzetten voor een community die mijn talent en inbreng waardeert…
zijn faculteits-overleggen enorme energievreters (vooraf, tijdens en na). Dat energieverlies kan ik alleen maar tegengaan door veel van mijn kwaliteiten opzij te schuiven. En dat ga ik niet doen. Dus zal ik er niet bij zijn volgende keer. Tenzij iemand me in dialoog een ander perspectief kan aanreiken.
Ik leg even mijn perspectief neer:
Systeemdenker.
Als systeemdenker houd ik in de gaten of wat ik doe past bij de hele grote lijn van waar Zuyd naartoe wil en waar ik naartoe wil. Zuyd naar een co-creërende lerende community. Voor mezelf voeg ik daar aan toe, op weg naar een vernieuwde economie.
- Veel van de agendapunten die voorbij komen, dragen in mijn ogen weinig bij aan die richting. Bovendien is het vaak in de vergadervorm ook niet co-creërend. Is het veel zenden-ontvangen.
Introvert.
Als introvert vind ik het fijn om de stukken een tijdje vooraf te ontvangen. Te snappen wat de gewenste inbreng is. Zodat ik dan in alle rust even mijn standpunt vooraf kan bepalen.
- Agendapunten, informatie erover en gewenste inbreng/doel zijn zelden allemaal vooraf beschikbaar.
Community
Zelf besteed ik veel tijd aan het onderhouden van de relaties met mijn directe collega’s. Dat is belangrijk en daar is zo’n vergadering uitermate geschikt voor.
- De tijd die gereserveerd wordt om met de overige collega’s samen te werken, de relatie te versterken, is meestal beperkt.
Inbreng waarderen
Inbreng waarderen betekent voor mij dat je niet alleen mag praten maar echt gehoord wordt. Dat je met je inbreng mag versterken wat er al is. Dat je soms een ander perspectief mag aandragen. Dat tegenstellingen het begin zijn van een creatief proces.
- Als ik er was bij vorige vergaderingen heb ik inbreng geleverd en niet echt de feedback gekregen dat mijn inbreng in deze vergaderingen iets teweeg heeft gebracht.
Tot op heden heb ik geen oplossing gevonden om hier zonder groot energieverlies mee om te gaan en dus besluit ik nu om er niet te zijn.
Wel zal ik zorgen dat ik de stukken/powerpoints die ingebracht worden lees en lever net als nu mijn bijdrage aan de faculteit/opleiding in kleinere gezelschappen.
PS 27/1 Ik was er van 10 tot 12. Voor de gastspreker Arjan Dielemans en de workshop “Veranderende student in een veranderende omgeving”.
PS2 31/1 Effecten: De wijze waarop Don de plenaire sessie leidde heeft me geïnspireerd om dat deels toe te passen in een plenaire sessie met studenten deze week. En wat de gastspreker vertelde over het aanleren van de groeimindset heeft de leerdoelen persoonlijke ontwikkeling voor de gemeenschappelijke propedeuse beïnvloed.
Steven Gort 9 januari 2015
Interessante publieke afmelding. Ook intern zo gedeeld? Hoe ontvangen? Daarover lees ik je niet…
Die vernieuwde economie is te vaag. Zeker in context naast de co-creeerende lerende community. Help eens door dat meer woorden te geven.
Over vergaderen:
1. Vorm en inhoud zijn beiden niet ok.
2. Stukken vrijwel nooit vooraf.
3. Er is geen ‘vrije’ tijd voor netwerk onderhoud.
4. Gehoord worden en feedback ontvangen ontbreekt.
Lijkt me typisch lijstje dat in veel (alle?) organisaties van enige omvang wel ergens aan de hand is. What about voorstellen om zélf eens zo’n overleg te leiden en dan met voorbeeldgedrag te laten zien wat jouw idee en bedoeling is van écht overleg? Ook jij als introvert kan zo’n vz. rol prima aan. Dat weet ik zeker met de beelden die ik inmiddels van jou heb.
Afhaken kan altijd nog. En niet deelnemen is voor zéker niet (meer) gehoord worden. Toch?
PS
De perspectief boven Systeemdenker mist nog een ‘s’.
Ilse Meelberghs 11 januari 2015
Steven, je hebt me behoorlijk aan het werk gezet met je reactie. Het werd een blogpost http://wp.me/p26oyf-3Jc. Dankjewel.
Karin Winters 10 januari 2015
Mooi maar het woord Verandering of Veranderdrang zou ik ook graag terugzien. Net als @Steven zou ik eerder nog 1 poging wagen door met een voorstel te komen hoe het anders kan. Zuyd is zo vooruitstrevend (op papier??) en zou dus open moeten staan voor een andere manier van vergaderen. Alleen al het eigenaarschap (gedeeld leiderschap) van agendapunten zou activeren en als de stukken er niet zijn voor de bijeenkomst, gaat het feestje niet door. Heeft volgens mij ook met gedrag en gewoontes te maken…of zie ik het verkeerd?
Ilse Meelberghs 11 januari 2015
Karin
Openstaan voor verandering en daadwerkelijk doen gaan volgens mij over “in het systeem dingen veranderen waardoor het ook daadwerkelijk kan lukken”. In die vergadering komen zoveel systeempatronen bij elkaar. Lastig. Ik beschreef wat ik bedoel in een aparte post. http://wp.me/p26oyf-3Jc
Dankjewel voor je reactie.
Don Binnendijk 12 januari 2015
Hallo Ilse,
Ik word altijd blij als mensen de moed hebben over dergelijke zaken eerlijk te zijn, en dat is zoals vaker wat eenzaam. Hoe dan ook, je laat daarmee zien dat je net zo uniek bent als andere mensen: ik schat in dat meerdere van je collega’s ook de behoefte hebben om niet naar de algemene vergadering te willen komen, wegens ongeveer dezelfde ervaringen. Echter wie neemt de moeite dit te durven delen? (behalve dan als klaagzang).
Dat is waar dialoog o.a. omgaat: laten zien en horen wat er in je binnenwereld speelt vanuit de intentie dat het gehoord mag worden.
Ik hoop, en wens jullie toe dat meerdere collega’s hun behoefte uiten om op een andere manier betrokkenheid te willen inzetten en/of invloed uit te oefenen in een AV, of hoe een AV mogelijk veel vruchtbaarder kan worden ingericht etc.. En ja, dat kost tijd en zoeken met elkaar. Dat is soms even schuren, en het zal per definitie niet voor iedereen oké zijn. Dat hoort er allemaal bij. Echter het leidt doorgaans wel tot meer eigenaarschap en mogelijkheid tot invloed. Niet onbelangrijk om je een beetje aangenaam te voelen in je werk.
Echter als dit constructieve signaal alleen maar uitgezonden wordt door een enkele persoon via een blog zoals nu, dan zal deze feedback weinig effectief kunnen worden. Dus wie sluit aan…..
Tot slot Zuyd is vooruitstrevend maar deels nog op papier, dat herken ik wel wat Karin Winters schrijft hierboven.
Een overweging voor ieder die dit leest: wie is Zuyd? wie moet van dat papier praktijk maken?
Ik zie ook dat vele collega’s op vele verschillende locaties makkelijk zeggen dat ‘ze’ het anders moeten doen. Dat werkt niet meer; Zuyd zijn we meer en meer allemaal en niet alleen het management….en ook dat kost (veel) tijd. daarom reageer ik ook op deze blog.
Hartelijke groet, Don Binnendijk
Ilse Meelberghs 13 januari 2015
Deze reactie koester ik. Dankjewel Don.
Ilse