Eergister deed ik het weer. Tentamens nakijken. Ongeveer 10 uur voor 70 tentamens (dankzij een super-correctiemodel). En ondertussen praat ik:
Tegen het tentamen van de student die me vertelde dat ze volgend jaar wat anders gaat doen, zeg ik:
goed dat ik dat weet, anders had ik deze punten niet begrepen
Tegen de tentamen van de 3 studenten die geheel op eigen kracht hebben geleerd (=gebruik maken van blackboard en zelfstandig studeren), zeg ik:
keigoed zeg, dat heb je goed ingeschat dat dat zou lukken.
Tegen het tentamen van de studenten die in les vaker de vraag niet goed leest, zeg ik,
je hebt je bij vraag 1 weer laten vangen, gelukkig bij de rest niet
Tegen het tentamen van de student die in het begin heel onzeker was, niks wilde vragen, en aan het eind dingen uitlegde aan medestudenten, zeg ik
moet je kijken wat een prachtig punt, het werken/vragen stellen/doorgaan tot je het wel weet, heeft gewerkt
Aan het tentamen van de student die nooit in de les was en nou een onvoldoende haalt, vraag ik
waarom ben je nou toch nooit gekomen
Aan het tentamen van de student die het in de klas liever over andere dingen had met zijn medestudenten dan over de stof, vraag ik
was het het nou waard of had je toch liever wat meer gewerkt in de les en nu geslaagd geweest
Tegen het tentamen van de student die na motivatieproblemen de laatste weken toch echt aan het werk is gegaan, zeg ik,
waauw, wat heb je nog veel werk verzet in de laatste dagen, gefeliciteerd
En ga zo maar door.
En voor wie het zich afvraagt, zeg je dat ook tegen de studenten?
Nee, vaak niet, daar is geen tijd/ruimte voor gemaakt. De inzage wordt anders ingevuld.
Bij deze dus 🙂