Tijdens de diploma-uitreiking waren er voor mij een aantal dingen zichtbaar die er op die plek eerder niet waren. Het was nog klein en toch voor mij met het potentieel tot iets moois uit te groeien. Kiemen dus.
Kwetsbaar dat wel. En de vraag is dan ook altijd of je versterkt of plattrapt door het te benoemen. Ik neem het risico en benoem.
Wat werd er verteld?
Het ging in de eerste toespraak niet meer over de gewilde professional doch over de wendbare professional.
De wens werd uitgesproken dat we hoopten ook een bijdrage aan bildung te hebben gedaan.
Het ging in de tweede toespraak niet meer over of MVO en ICT ons werkveld gaan veranderen. Doch over dat het gaat gebeuren en dat we eigenlijk amper een idee hebben over hoe het beroep er over een paar jaar uitziet.
In de tips voor de studenten (vanuit de eigen ervaring spreker) werd de zaag scherp houden van Covey genoemd en uitgewerkt. Inclusief spiritueel: (je kern, hoe trouw ben je aan je eigen waarden, je inspiratie) en hoe je dat kan doen als bedrijfseconoom/accountant (mindfullness, meditatie, geloof)
Het advies in de derde toespraak om als beginnend professional op zoek te gaan naar de eigen balans.
Een student die in de toespraak een aantal docenten benoemden die eruit sprongen. En dat er naast “dankjewel voor bijbrengen kennis” er ook voor het eerst een “omwille van het experimenteren met andere werkvormen” bij was.
Wat deed het met me?
Het meest voor de hand liggende is dat ik voel dat ruimte ontstaat voor onderwijs anders organiseren omdat ook wij wendbaar moeten worden.
En ik voel potentieel voor onderwijsvernieuwing, met bildung als invalshoek. Sandra Verbruggen schreef daarover vandaag een blogpost die ik luid knikkend gelezen heb: Bildung, mijn invalshoek voor onderwijsvernieuwing. Daarin deze omschrijving van bildung door Peter Bieri :
Bildung, het proces van ontwikkeling, beschaving, vorming, is iets dat mensen met elkaar en voor zichzelf doen: je ontwikkelt jezelf. Andere mensen kunnen ons omvormen of omscholen, maar onszelf vormen of scholen kunnen we alleen maar voor onszelf. Dat is meer dan alleen een woordspelletje. Jezelf vormen is werkelijk iets anders dan gevormd worden, een opleiding genieten. Een opleiding doorlopen we met het doel uiteindelijk iets te kunnen. Als we ons daarentegen ontwikkelen, dan werken we eraan dat we iets worden. We streven ernaar om op een bepaalde manier in de wereld te zijn.
Bovendien versterkt het me in mijn voornemen om deze vakantie te nemen om te vertragen, ruimte te geven voor zijn.