Last van een verlate reactie, verdrietig om de impact op studenten die niet slaagden.

Deze week zag ik de reacties op de tentamenuitslagen.
Ze zaten in mijn klas. De een verdrietig, de ander opstandig, de ander toegevend dat ie niet genoeg gestudeerd had. Ik heb er met een paar apart kunnen praten, met een heleboel niet.
Of ze zaten niet meer in de klas. Gestopt met de studie.

Vandaag laat ik dat verdriet toe.

Denk aan wat ik vorig jaar schreef over de impact waarvan ik weet dat die er is.

Bedenk dat dit evaluatiemoment niet is wat ik graag zou willen dat het was.

En ik snap het gevoel achter deze video: I’ll not let an exam Result decide my fate:

Ik ga lekker in de tuin werken.

PS. Hou er in de reacties even rekening mee dat ik even niet zit te wachten op grote gebaren. Even geen discussies over verregaande onderwijsvernieuwing. Vandaag nog niet, maar als iemand me in de komende tijd kan helpen om de volgende stap te zetten richting zo’n evaluatiemoment voor bedrijfseconomie zoals ik dat graag zou zien. Dat dan ook nog voldoet aan de huidige eisen van curriculum, accreditaties en andere belanghebbenden. Graag! de studenten van nu zullen je dankbaar zijn.