Op de faculteitsvergadering werd het de eerste keer gevraagd. Ik antwoordde (nog) niet.
Erna vroegen betrokken mensen meermaals wat mijn uitdagingen voor dit jaar zijn, hoe ik tegen het komende schooljaar aankijk.
Nu ik even tijd heb gehad om erover na te denken ga ik dat beantwoorden aan de hand van de vier woorden in de titel. Ik schrijf jullie er even doorheen 🙂
Loskoppelen
Als je mijn blog terugleest, zal je vaker lezen dat ik zocht naar: waarnaar moet ik me richten om een goed docent te zijn.
Het heeft me menig gefrustreerd moment opgeleverd. Want 6 jaar later heb ik nog steeds geen antwoord dat geldt voor iedere docent. In die zoektocht heb ik wel kennisgemaakt met de enorme stapels aan verwachtingen die er liggen rondom docentschap.
Vervelend omdat ik neig naar het afmeten van mijn (zelf)waarde aan mijn resultaten. Zo’n niet eenduidige richting is dan heel lastig. Gevolg is dat er ook energie gaat naar de organisatie de schuld geven, jezelf verdedigen/verwijten enz enz.
De uitdaging: Vasthouden aan het loskoppelen. Resultaten bepalen niet mijn (zelf)waarde. Zodat ik ruimte heb om echt te luisteren naar de ander, naar wat die nodig heeft.
Diamanten ontstaan onder hoge druk en gaan glinsteren door frictie.
Ik laat Zuyd mij vormen en slijpen. Ik weet welke bijdrage ik wil leveren en doe hier veel ervaring op over wat wel werkt en niet, wat voor mij belangrijk is en niet. Dat gaat gepaard met frictie. Meer frictie, meer druk is de prijs van versneld leren.
De uitdaging: Bewaken dat mijn wens, om versneld te leren, de druk niet te hoog laat oplopen. Een diamant heeft ook gewoon tijd nodig.
Doorwisselen
Mijn zonen zijn recent druk met wielrennen. Zelf doen/kijken/erover praten. Een mooie teamsport volgens hen. Goed te zien bij het “doorwisselen”.
- Op kop rijden en het meest inspannende werk verrichten.
- De hulp van de ander accepteren door “het wiel te pakken” en in het kielzog van de ander met relatief weinig inspanning te fietsen.
- En regelmatig wisselen tussen die rollen.
De wens: Doorwisselen met collega’s. Een mooie mix vinden over wie wanneer kop of wiel pakt.
Synchroniteiten
En laatst, maar voor mij het belangrijkst: ik ga scherp uitkijken naar synchroniteiten. Dat wat op mijn pad gaat komen om mijn persoonlijke missie/bijdrage vorm te geven.
Ik, Ilse Meelberghs, wil ruimte scheppen waarbinnen mensen zich kunnen verbinden met hun eigen kern, die van anderen en de kringloop. Ruimte waarbinnen mensen zich cyclisch kunnen ont-wikkelen. In die ruimte is aandacht voor zijnswaarden en kerneigenschappen van eenieder en genieten we van moment & proces. Op weg naar een samenleving in symbiose met alles wat ons zijn mogelijk maakt.