Vannacht lag ik wakker. Vlak voor ik naar bed ging, zag ik deze tweet van @jujuutje.
Super al die reacties op het wilde idee van @IlseMeelberghs ilsemeelberghs.wordpress.com/2012/05/06/wil…#trotsopmijncollega #Zuyd #yam
— Judith van Hooijdonk (@jujuutje) May 9, 2012
Nou heeft een tweet van haar vaak veel kijkers tot gevolg. Meestal vind ik dat geweldig. Vannacht lag ik daar ineens van wakker van. Na enig “onderzoek” waar dat vandaan kwam realiseerde ik me dat het reputatie is waar ik bezorgd om ben.
- Op de eerste plaats die van de studenten: wat zien/denken mensen die de situatie en de studenten niet kennen en hun reacties op het wilde plan voor de propedeuse lezen.
- Op de 2de plaats, die van de opleiding. Wat zien/denken mensen die de situatie en de opleiding niet kennen als ze dit lezen.
En ook bezorgd om het gevoel van de collega’s, zij die met veel energie de activiteiten verzorgen waarover we hier toch ongevraagd feedback geven. De reikwijdte van social media kan enorm zijn als iets echt wordt opgepikt. Had ik wel voldoende nagedacht over de risico’s van de aanpak. Moest aan deze tweet denken (die waarschijnlijk hiermee helemaal uit zijn verband wordt gerukt):
Les die ik leerde van The Boss: “with every wish, there comes a curse”. Je kent best beide voor je kiest, ook in het #onderwijs.
— Pedro De Bruyckere (@thebandb) May 9, 2012
En ineens VOEL ik wat ik gelezen heb over innovatie. Je weet vooraf niet precies wat de uitkomst zal zijn, of het wel zal lukken. Maar 1 ding is voor mij zeker. We hebben een prima opleiding en er is nog veel meer uit te halen. En dan is enige manier, proberen en liefst niet via de geijkte paden.
Bovendien realiseerde ik me dat er iets veel belangrijkers is waar ik me druk om moet maken. Het bedanken van de first followers (zie filmpje). Want het getuigt van lef om als eerste mee te doen. ’t Is een onderschatte vorm van leiderschap.
Judith van Hooijdonk 11 mei 2012
Het getuigt van lef van degene die reageren, super studenten! Maar het getuigt ook van lef van de schrijfster van de blogpost die zich open en kwetsbaar durft op te stellen. Ja, soms roep je daarmee ook iets af over je opleiding (in mijn geval over mijn team/dienst). Je hebt het over reputatie. Ik geloof niet dat als open en eerlijk communiceert dat je je dan zorgen hoeft te maken over de reputatie van jezelf, je student, je collega, je opleiding/dienst, je organisatie. Natuurlijk je schrijft ook over hen, dat doe ik ook, maar altijd met respect en waardering. Iedereen heeft immers zijn eigen waarheid.
In dit geval vraag je om reactie om er als opleiding beter van te worden. Hoe stoer is dat! Net zoals sterke merken hun klanten om feedback vragen, doe jij dat ook.Je wilt je klant (student) begrijpen en daarom stel je vragen wat ze missen en hoe en wat ze willen leren. Als docent bepaal jij uiteraard zelf wat je met deze feedback doet. Soms kan je kritische feedback krijgen, dat heeft natuurlijk wel een grotere impact via social media. Dan is het maar net hoe je daar op reageert. In veel gevallen buigt dat weer om naar positieve feedback, en dan ervaar je ook de positieve kracht van social media! Maar daarvan was je al overtuigd, toch?
Zoals getwitterd: ik ben trots op mijn innovatieve, creatieve collega!
groetjes, Judith
Ilse Meelberghs 12 mei 2012
Dankje Judith, Om te beginnen met je laatste vraag, ja daar ben ik van overtuigd. Want ik merk als extra voordeel van het laten schrijven: je krijgt tijd. Tijd om JA MAAR boven te laten komen, effe te laten zijn, de JA EN te zoeken en daar dan op te reageren. Of ben ik nou erg wazig… En daarom ben ik gewoon nog steeds blij met de keuze voor “open”.