Na een wandeling met een vriendin waar het gesprek gaat over mijlpalen vieren, heroverwegen we als gezin het besluit om niet te vieren. Dat besluit was genomen omdat de agenda’s al zo vol zaten. De mijlpalen: onze 2de zoon is geslaagd en wij zijn (bijna) 25 jaar getrouwd.
We kiezen de enige zondag uit die we als gezin voor de vakantie nog gezamenlijk vrij hebben en op hoop van zegen gaan de uitnodigingen 2 weken voor het feest de deur uit.
In de uitnodiging hebben we al aangekondigd dat we samen gaan koken en een ezelkast bouwen. Met die ezelkast komt Google niet weg vertellen de gasten later. Google corrigeert dat razendsnel naar egelkast. Voor Google, dit is een ezelkast:
Organisatie
En dan moet het nog georganiseerd worden.
Ik laat mensen dichtbij helpen.
En begint voor mij een oefening in ontvangen. Ik heb niet alle spulletjes die nodig zijn en we krijgen het niet eten niet zelf voorbereid zoals ik dat graag zou willen. Er moeten namelijk ook nog voorbereidingen getroffen worden voor die kast.
In plaats van kadootjes vragen we een aantal mensen dichtbij om ingrediënten mee te nemen voor eten en het maken ervan te coördineren. Spulletjes worden hiernaartoe gesleept.
Ik laat frames los
Ergens zit redelijk vast in mijn hoofd dat je hele huis spik en span moet zijn bij zo’n feest. Daar wil ik dit keer de tijd niet voor maken en ik concentreer me op wat echt belangrijk is. Bloemen, slingers, kaarsen en me verheugen op iedereen weer te zien, op de intentie van het feest.
Faciliteren, ruimte maken, er zijn
Nog zo’n frame in mijn hoofd is dat je als gastvrouw niet te veel moet doen zodat je tijd hebt om met je gasten te praten. Dat hebben we voor de gelegenheid aangepast aan een frame dat wel bij me past.
Ontvangen
Ik kies ervoor om iedereen met zijn kadootjes heel bewust te ontvangen en ook bewust afscheid te nemen. Ik heb me in het verleden wel eens laten vangen dat ik te druk was met organiseren om dat goed te doen. De ellende is dat je dat niet kan overdoen.
Verbinding faciliteren
Ik geniet er erg van als ik op een feest van ons mensen zie verbinden.
Dat gaat het makkelijkst als mensen dingen samen doen, kunnen laten zien wat ze kunnen/graag doen.
Ik faciliteer dat in de keuken, mijn man bij de ezelkast. Onze zonen leveren daarin ook ieder op hun manier een bijdrage. Ondertussen genieten we van de kleine gesprekjes tussendoor.
Dat verbinden doen we ook door verhalen te vertellen.
Mooi detail. In het begin van het feest kozen mannen en vrouwen traditioneel in de taken en het feest eindigde met de jongelui, man en vrouw, die met man en macht werkten om de ezelkast zover mogelijk af krijgen.
Op blote voeten
Om niet door mijn eigen kleding gehinderd te worden in “present zijn” koop ik de dag vantevoren nog een lekkere losse jurk (zo eentje waar je de buik niet hoeft in te trekken) en ga ik niet op zoek naar bijpassende schoenen. Ik doe er gewoon geen aan.
Nagenieten
Het meeste eten is op. Het huis hebben we samen ruck zuck opgeruimd. De kadootjes zijn nog een keer met aandacht bekeken. De mooie momenten nabesproken.
En ik geniet nog na. Door foto’s te bekijken, het verhaal te vertellen 🙂
Ps 6/7 Ik hoor net gister dat net te weinig stoelen ook voor beweging zorgt. Iets met stoelendans en lekker met verschillende mensen praten.