Met dit gesprek wou ik graag erachter komen hoe ze dat doet. Jongeren betrekken bij haar initiatieven. Het blijkt een keuze, gebaseerd op de mindset: jongeren gaan de nieuwe samenleving zichtbaar maken. Het zijn dus niet haar initiatieven maar die van hun.
Moment in het gesprek dat het verschil in mindset zichtbaar wordt.
Uitgangspunt: Jeugd hoort aan de tafel bij beleidsmakers, zonder jeugd aan tafel geen toekomstgericht beleid. Ze helpt ze aan tafel komen en vertelt me dat de meest effectieve manier om dat gesprek te voeren de dialoog is. Zij gebruiken meestal de techniek van de dag van de dialoog . (He daar hebben we al mee geoefend) Ik vraag: leid jij dan het gesprek en vraag je dan om de dialoogvorm. Oh nee zegt ze, dat doen/regelen de jongeren zelf. Het is de toon waarop die me doet beseffen dat ze echt een andere mindset heeft dan ik. Zij is ver voorbij “moeite om de controle los te laten”.
Ook dit is een lang traject, eentje van erin geloven en volhouden. Het startte met jongeren bij elkaar zoeken. Gewoon, in het netwerk, met een mail. Met zij die reageerden werd gebouwd.
De opdracht aan hen was:
Ontwerp een internationaal jeugdplatform, maar ook een eigen verhaal, naam en organisatiemodel dat bij jullie past en bij de samenleving en toekomst die jullie willen bereiken. ONE WORLDcitizens gaat jullie hierbij faciliteren, gaat jullie helpen je eigen ideeën te ondernemen en hoort graag wat jullie hiervoor nodig hebben!
De boodschap die zij daarbij meekrijgen:
Jullie hebben als jongste generaties alle ideeën en oplossingen die nu nodig zijn om de samenleving te veranderen ín je. Jeugd heeft de toekomst betekent in OWC: jeugd weet de weg naar een betere wereld! Van binnenuit. Samen (jongeren van 10-30) hebben jullie alle ideeën, talenten en kennis die nodig is om dit platform te ontwerpen en bouwen. En … bij OWC hoef je jezelf niet te bewijzen. We gaan ervan uit: je bent goed zoals je bent, jouw
idee en inzet zijn belangrijk en tellen mee!
We werken vooral online samen en komen af en toe offline samen. Je neemt deel met de tijd die je naast school, studie, werk, sport en andere belangrijke bezigheden beschikbaar hebt. Iedereen doet iets, samen bereiken we veel.
Het werd Living Legends, a better world starts withe someone else. In het verslag 2013 en 2014 kan je meer details lezen over het proces ernaartoe.
De jongeren doen mee omdat ze echt eigenaarschap krijgen. Er wordt een netwerk rond hun initiatieven opgebouwd.
Mooi is ook dat voor de financiering van de ideeën van deze jonge mensen gekeken wordt naar nieuwe vormen. (mogelijke rol van basisinkomen, een andere geldsoort)
Ik onthoud: stel dat er studenten volgend jaar met het maken van het ondernemingsplan op een idee stuiten voor een onderneming voor een betere wereld dat hen niet meer loslaat. Die kunnen hier een community vinden van gelijkgestemden. Het is heel belangrijk om je niet alleen te voelen in je zoektocht naar het vormgeven van (ondernemingen in) de nieuwe samenleving/economie.
Een ander onderdeel is de zoektocht naar het vorm geven aan completer onderwijs. Scholen hoeven het niet alleen te doen. Onderwerpen, nodig voor die nieuwe samenleving, die op school geen plek krijgen kunnen elders wellicht worden aangeboden. Ook hier denken de jongeren over na. Ik zie linken met mijn speurtocht. Er is al Denk kijk kies ANDERS.
Het was trouwens een (skype)gesprek in mijn serie: hoe organiseer je het duurzaam opleiden van economen. En ook hier mocht ik weer meesnoepen van jarenlang zoeken en uitproberen. Wat werkt en wat niet. Dankjewel Monique!
PS Ik kreeg trouwens een leestip: Het perfecte project en een kijktip: Een schuldbewust land Herman Wijffels