Ik heb maanden geleden al aangegeven dat ik volgend jaar geen nieuwe mentorstudenten wil en waarom. Inmiddels is er weer een half jaar voorbij en “irriteert” het me dat ik nee zeg omwille van de vorm, niet de inhoud. Als ik studenten een stapje verder kan helpen door tijd met ze door te brengen, doe ik dat echt heel graag. Dat zie ik ook bij collega’s. Ik (positief) verbaas me na 3 jaar nog steeds over de enorme betrokkenheid van ons docentencorps bij hun studenten. Er is ook wel die andere kant, het jezelf beschermen tegen te veel gratis werk en tegen teveel werk dat energie vreet ipv geeft.
Omdat ik de collega die gaat over het mentoraat erg graag mag en ik eigenlijk, onder andere voorwaarden, graag mentor wil zijn heb ik nog eens nagedacht over de “gewenste situatie”. Onder welke voorwaarden zou ik weer “meedoen”. Daarvoor heb ik om me heen gekeken in het werkende leven en me afgevraagd hoe het daar gaat. Wat ik daar zie is het volgende:
- iemand merkt dat hij in de persoonlijke vaardigheden iets te leren heeft
- hij gaat op zoek naar iets/iemand van wie hij verwacht dat die kan helpen
- dat boek wordt gekocht of die persoon wordt gevraagd om te helpen
- in het geval van die persoon, die ontvangt daarvoor een betaling of een bedankje
In het geval van het mentoraat heb je twee mogelijke vragen, praktisch (hoe gaat dat) en persoonlijk. Beide kosten om te beantwoorden tijd en aandacht. Stel je nu eens voor dat je als student een aantal vouchers van een half uur per jaar krijgt om die in te wisselen. In het geval dat je een vraag hebt, kijk je wie binnen het team het meest geschikt is om jou daarbij te helpen. Je maakt een afspraak en aan het eind ervan betaal je met een (of meerdere) vouchers. Ook als een docent je tussen twee lesuren vooruit helpt (niet vakinhoudelijk) dan kan je die voucher inleveren als teken van waardering voor de tijd/aandacht.
Het zou denk ik recht doen aan een aantal uitgangspunten:
- iedere docent is bereid om een student te helpen als het binnen zijn mogelijkheden ligt
- als docent hoef je niet iedere leervraag te kunnen beantwoorden, is afhankelijk van “of je er iets mee hebt”
- studenten hebben in wezen het recht om die persoon te kiezen die hen op dat moment het beste kan helpen (heerlijk toch als je je gesteund voelt door een grote groep)
- en het is voor beide partijen fijn als je daarvoor iets kan geven/krijgt
En ik zie heel veel beren op de weg, ik ken de huidige situatie. Ik ben wel benieuwd of iemand een mening heeft over mijn gewenste situatie.
Ps1 Ik kwam op het idee na het bekijken van dit idee van @coachsander