Een paar weken geleden was ik met iemand in gesprek. Op een gegeven moment zegt hij/zij. “Ik ontspan van een diepgaand gesprek”. Het raakte een snaar.
Mij overkomt het vaker, dat mensen zeggen: “Word jij hier niet moe van, van zo’n gesprek. Wil je niet even ontspannen.” En dat ik me dan afvraag waar ze het over hebben.
Nadat ik het een paar weken in de gaten heb gehouden, kan ik het beamen: ik heb dat ook “ik ontspan van zo’n gesprek”.
Bvb het gesprek met die vriendin vanmorgen. We hadden elkaar lang niet gezien. Het bijpraten over wat echt belangrijk voor ons is maakte dat ik ontspannen de les erna binnenliep, in verbinding met wat ik echt belangrijk vind.
De intentie van de les bedrijfseconomie was om studenten vanuit de blik van meervoudige waardecreatie naar hun casus te laten kijken. Ik had toen ik naar binnen liep een powerpoint met relevante plaatjes en geen idee hoe ik die zou gaan inzetten.
De openheid en verbinding maakte dat ik een sessie van een uur met de studenten heb gehad erover, waarbij ik me liet leiden door die intentie en de reactie van de studenten.
Lang leve de ontspanning door een goed gesprek.