PS op 16/7/2014 Hoorde dat de kapvergunning voorlopig is ingetrokken. De hele laan gaat niet in 1 keer neer. Er wordt gezocht naar een oplossing voor beide partijen. Het werkt als meer dan 100 mensen laten weten dat de laan belangrijk voor ze is, als mensen bezwaar aantekenen, als er wetten zijn om flora en fauna (in dit geval vleermuizen) te beschermen. En mensen (gemeente/ondernemer) die daarnaar luisteren.
Een paar weken terug hoorde ik dat er een plan ligt om de bomen op de Kasteellaan te kappen. Een week geleden hoorde ik dat eraan gedacht wordt om De Meer toch te gaan bebouwen. Ik heb gehuild/gemopperd/geklaagd. Want dat doet pijn.
Bovendien moet ik dan in actie komen. Want na de “De Meer Groen” heb ik met mezelf afgesproken dat te doen als groen in Herkenbosch bedreigd wordt. Omdat natuur/geschiedenis geen stem heeft, landschap veel meer stakheholders heeft dan die paar mensen die eromheen wonen. En alleen Herkenbosch omdat ik anders wel bezig kan blijven.
Ik ben niet helemaal consequent geweest. Want ik ben het niet eens met het vervangen van de natuur aan de rand van Hoosveld door grasveld. Mijn kinderen waren ook niet blij met de afbraak van “hun bosje”. En ook vind ik het jammer dat het niet gelukt is bij het vervangen van het riool in de Hoofdstraat de oude bomen te bewaren. Gelukkig staan daar inmiddels wel weer nieuwe. Maar voor die zo groot zijn als hun voorgangers…
Alleen de twee plekken waar het hierboven over gaat zijn me bijzonder dierbaar. Langs de kasteellaan heb ik gewoond en het hoort voor mij bij de mooiste plekken van Herkenbosch.
En de Meer Groen is voor mij de “groene barrière” tegen het industrieterrein en we hebben ons met heel veel mensen ingezet om dat zo te houden. Juni 2012 keek ik er in deze blogpost nog tevreden op terug.
Ik weet dus ook hoeveel tijd en aandacht het kost om actie te voeren. En ik merk dat ik die tijd en aandacht eigenlijk liever aan 2 andere dingen zou willen besteden:
- Aan het vinden van een oplossing
- Aan het innoveren van onderwijs
Tijd hieraan besteden is tijd die ik niet in onderwijs kan steken. En ik heb eigenlijk ook geen zin om actie te voeren = ruzie te maken.
We hebben blijkbaar ergens een probleem/behoefte. En de manier waarop we dat gaan oplossen bevalt mij helemaal niet.
WAAR KAN IK MEEDENKEN om andere oplossingsrichtingen te vinden?