De tweede sessie van het project. Ik beschrijf hem even zodat ik deze (samen met de vorige) en de projectbeschrijving kan doorgeven aan de collega’s die dit voor de reguliere eerstejaars vorm geven . Ik heb toen van hen heel wat ideeën gepikt. Tijd om te laten weten wat ik daaraan toegevoegd heb.
De tweede sessie even op dezelfde manier fileren als de eerste.
Waarom was de bijeenkomst geslaagd.
- Omwille van de uitkomst. Studenten gaven aan dat deze sessie, bovenop de vorige en het werken aan de opdracht, hen toch nog nieuwe inzichten heeft verschaft. Erg leuk trouwens vond ik het om te horen dat studenten geheel vrijwillig in gesprek waren gegaan met bedrijfseconomen/accountants uit hun omgeving.
- Omwille van de samenwerking, het proces. Een man van een werving en selectiebureau, gespecialiseerd in financiële functies, kwam dit keer de sessie mee vorm geven. Met zijn kennis over de markt, de inhoud van de beroepen, zijn verhalen en het gemak waarmee hij feedback geeft, heb ik hem er graag bij. Bewust kies ik ervoor om 1 van de sessie te doen met iemand met een voorliefde voor het accountancy-vak en de ander met een voorliefde voor bedrijfseconomie. Beide hebben respect voor beide vakgebieden en zijn eerlijk, “geen promotiefiguren”. Studenten haken namelijk heel snel af als ze denken dat iemand het beroep en/of het bedrijf probeert te “verkopen”
- Omwille van de werkwijze Heel anders dan vorig jaar.
- De opstelling. Weer gewoon de stoelen in een kring. Wij gewoon weer onderdeel van diezelfde kring. Niks geen tafeltjes ertussen. Om een interactief gesprek zoveel mogelijk kans te geven.
- Na een korte introductie door de gast kwamen nog geen vragen. Na een wat langere introductie wel.
- Vervolgens zouden we de mini-presentaties van de studenten bekijken. Maar zij bleven liever in de kring zitten en zo hun verhaal vertellen. Het beamergebeuren zou volgens hen weinig toevoegen. Het leverde interessante verhalen op over wat ze hadden gekozen en waarom. Hoe de gesprekken en de opdracht die keuze hebben beïnvloed.
- Toen werden nog wat technische details over het rapport besproken.
- Waarna ik (omdat we nog tijd hadden) dacht, laat ik de studenten de kans bieden om na de sessie, aan de gast te vragen wat zijn eerste indruk van hun was. Gezien het belang van de eerste indruk. Laten ze me nou verrassen door te zeggen dat dat wel groepsgewijs kon. Mooi dat vertrouwen in gast en klasgenoten. Dat hebben we toch maar niet gedaan. Wel heeft onze gast nog verteld waar hij op let als het gaat om een “geïnteresseerde houding” rechtzitten, aankijken, interactie. En kort wat positief teruggekoppeld aan een aantal mensen in de groep. (kan ik maandag herhalen)
- Om te eindigen met een hartelijk applaus.