Stel, ik ben een rode aap …

Even beginnen met Jef Staes. Hij legt in 10 minuten uit wat hij er bedoelt met de rode apen.

Waarom kom ik erop  terug:

• Een zin uit deze blogpost van Lesley Arens blijft door mijn hoofd spoken: “Ik ben een rode aap”. Ik citeer een stuk:

[@ de schapen die het boek nog niet gelezen zouden hebben: rode apen zijn confronterende ideeën die mensen, teams en organisaties uit hun evenwicht brengen].
Rode apen worden – eens ze in het oerwoud (hun respectievelijke organisatie) komen – vrijwel meteen neergeschoten, net omdat ze de gevestigde waarden en bestaande processen in vraag stellen. Zo ook ben ik menigmaal dolenthousiast naar het midden van mijn oerwoud gelopen (toen was mijn oerwoud een centrum voor volwassenenonderwijs, een CVO, ergens in het schone wijze Gent) met dé meest uiteenlopende voorstellen en oplossingen, onbekend voor de sector van het volwassenenonderwijs, tevergeefs….
Het was door het lezen van Jef Staes dat ik tot het inzicht kwam dat niet alleen mijn ideeën rode apen waren, maar dat ik zelf een rode aap was!

• Een collega stuurde mij het volgende citaat van Jules Deelder: “Binnen de perken zijn de mogelijkheden even onbeperkt als erbuiten”. Waarop een andere collega heel spontaan zegt: “maar dat is jouw rol niet, dat binnen die perken”

Stel dat ik het zou zijn, zo’n rode aap, dat dat mijn rol is, wat heb ik dan nu geleerd:

• Dan opereer ik aan de rand van de organisatie.
• Dan bestaat er een techniek om rode apen te laten overleven, en dat is niet door ze midden in de jungle neer te zetten.
• Respect voor elkaars rol is cruciaal.
• Enne, dat ik gewoon blij ben met het gezelschap van al die rode, groene en paarse apen die ik zo tegenkom op Twitter en blogs.