Je laten inspireren door anderen die al beheersen wat jij wil leren is goed. Hoort bij gedrag van mensen met een groeimindset. De valkuil is dat je dan haarscherp ziet wat je nog niet kan, nog niet zo goed ging. Mijn valkuil:”beat myself up”. De waarderende kijk, focussen op wat goed ging. Dat reserveer ik voor mijn kijken naar anderen 🙂
Deze week deed ik het nog eens flink. Een groepsbijeenkomst, zelfsturend, in dialoog, gezamelijk verantwoordelijk. Enfin, heel anders dan ik als kind van de vergadergeneratie (met voorzitter, agenda en pdca) gewend ben.
Blij met de uitkomst en met het proces ga ik toch de rest van de avond “beat myself up”: Ben ik bij het “holding the space” niet te overheersend geweest, was er wel genoeg ruimte voor ieders stem, heb ik wel goed genoeg geluisterd, had ik ….. Ik herinner me vooral de momenten waaraan ik twijfel.
Ik spreek het uit.
Mijn man herinnert me eraan dat ik net in zo’n proces niet alleen verantwoordelijk ben, niet alles alleen kan en hoef te bewaken.
Een van de deelnemers aan de sessie herinnert me eraan waar we als groep vandaan komen. Dat het bijzonder is zoals we die bijeenkomst samen vorm hebben gegeven. Dat we dit een paar jaar geleden niet hadden gekund. Focus, daadkracht gecombineerd met goed luisteren naar elkaar.
En ik ga even in de hangmat liggen om de beelden van de mooie momenten van die avond, het compliment dat ik kreeg voor mijn rol erin echt binnen te laten komen.
Bijzonder he, ik weet wat ik hiermee moet. ’t Is het echt voelen en doen dat lastig is. Hebben jullie dat ook wel eens?
CoachSander 28 juni 2015
onbewust onbekwaam –> bewust onbekwaam –> bewust bekwaam –> onbewust bekwaam
Weet je nog? Op momenten dat ik mij bewust onbekwaam voel, bedenk ik mij maar dat ik al een hele stap verder ben dan onbewust onbekwaam… en realiseer ik mij dat ik stappen aan het zetten ben. En dat ik uit ervaring weet dat de volgende stap ook gaat komen, zolang ik er maar bewust mee omga… 🙂
Geniet van je pad!
Ilse Meelberghs 28 juni 2015 — Berichtauteur
Dankje 🙂