Trainingsactrice #lesvoorbereiding

Een collega kwam ermee en had het met een groep uitgeprobeerd. Een trainingsactrice in de training conflicthantering/onderhandelen.

Tijd om mijn koudwatervrees te overwinnen, we besluiten het met alle 2de jaars te doen.

Eerst beschrijf ik hier de training. Om te eindigen met wat ik ervan leerde.

Voorbereiding door studenten

De studenten krijgen de volgende instructie voor de voorbereiding:

Zoals besproken komt in de tweede sessie een trainingsactrice die met ieder van jullie je eigen meegebrachte casus gaat oefenen.

Voor de duidelijkheid, je brengt mee:

– A4 met daarop uitgeschreven situatie, omschrijving van de rol die jij wil dat de trainingsactrice speelt en wat jij hiervan graag wil leren. Dat wat je graag wil leren dient een link te hebben met onderhandelen/conflicthantering (= voorbereiding).

– telefoon of iets anders waarmee je een klasgenoot je rollenspel laat filmen.

Start van de bijeenkomst

Van diezelfde collega had ik de tip gekregen omwille van het veiligheidsgevoel nog even stil te staan bij de camera. Dat ze niemand het filmpje moeten laten zien, dat het gewoon voor henzelf is. Om te gebruiken bij de eindopdracht.

Ik bespreek ook nog even hoe we het gaan aanpakken. Eentje zit bij de actrice, eentje filmt, eentje helpt mee feedback geven.

Vervolgens stelt de actrice zich even voor. Zegt de studenten dat zij een rol speelt en dat het de bedoeling is dat zij zichzelf zijn die een bepaalde situatie oefenen. Een kans die je in het echt niet krijgt. Dat je eerst een oefengesprekje doet met je baas om vervolgens het echte gesprek te gaan voeren. Dat alles ok is.

De rollenspellen

We hebben de groep in 2 gesplitst en hebben dus 2 x anderhalf uur met 7 studenten.

Ieder heeft 10 tot 15 minuten. In die tijd wordt door de student even aan iedereen verteld wat de situatie is, wat hij/zij graag wil leren, vraagt de actrice nog even door op haar rol, wordt het rollenspel gespeeld, is er ruimte voor reactie van student, geeft de feedbackstudent terug wat hij/zij zag, doe ik dat ook en geeft de actrice aan vanuit haar rol wat haar ervaringen waren.

Ik vraag na ieder rollenspel aan alle studenten om op te schrijven wat zij leerden van wat ze zagen.

De afsluiting

Ik vraag even naar hun ervaringen. Het is ook hun eerste keer met zo’n actrice. De reacties vat ik samen als zinvol en meer impact om daar zo te zitten dan vooraf gedacht.

Ik benoem dat ik het heel knap van ze vind dat ze zo dapper hun situaties hebben gedeeld en uitgespeeld.

Eindopdracht

De studenten krijgen de volgende eindopdracht

Onderdeel A

De schriftelijke opdracht bestaat uit een reflectieverslag naar aanleiding van de 2de training, waarin de studenten ieder het volgende beschrijven:

• Aan welke competenties heb je precies gewerkt?
• Hoe heb je het individuele rollenspel met de trainingsactrice ervaren?
• Wat heb je geleerd naar aanleiding van dit rollenspel?
• Wat is je opgevallen over je eigen functioneren bij het bekijken van je persoonlijke opname (filmpje) van het rollenspel?
• Welke veranderingen heeft deze training voor jou ten gevolge gehad en waaraan merk je dat precies?
• Hoe heb ik beide lessen ervaren, wat vond ik ervan?
• Geef bij elke vraag concrete voorbeelden.

 

Onderdeel B

De grootste veranderingen in je gedrag komen tot stand nadat je hebt besloten deze veranderingen in je eigen omgeving te gaan uitproberen (gewoon doen dus!). Gebruik de komende 2 weken om bewust te werken aan conflicthanterings- en je onderhandelingsvaardigheden en beschrijf de resultaten.

• Beschrijf een experiment (bijv. verandering van aanpak van  conflicthanteringhanteringsstijl) dat je de afgelopen 2 weken hebt gedaan. (Situatie, jouw ander gedrag, resultaat)
• Heeft dit experiment je opgeleverd wat je er van had verwacht?

Wat leerde ik ervan

Het was prachtig om te kijken naar “de kameleon”. Hoe zo’n actrice 3 uur lang 14 studenten invoelt vanaf het moment dat ze aan de tafel plaatsnemen en haar gedrag daarop afstemt. Een schoolvoorbeeld van “geïndividualiseerd onderwijs”. Het kan bijna niet dat ze daar niks van geleerd hebben, maar ik wacht dat oordeel even af tot ik hun verslagen gelezen heb.

Ik was een beetje bang dat ik geen zinnige feedback zou kunnen geven. Blijkt dat ik erg goed de feedbackstudent kan laten benoemen wat al goed ging. Om dan zelf aan te geven waar ik denk dat nog iets te halen is. Waar ik daarvan tijdens het rollenspel het beginnetje zag. Volgens de trainingsactrice deed ik dat “charmant”. Ik vind het wel fijn om gericht te kijken. Gericht op dat wat hij/zij wil leren.

Het blijft een beetje vreemd, een ander in je klas. Merkte dat er ook een ietsiepietsie zat van: ze komt bij mij en mijn collega’s. Ik hoop maar dat ik het minimaal zo goed doe als mijn collega. Gelukkig was dat gauw over, fijne persoonlijkheid die ik niet heb zien oordelen. Ook daarvan leerde ik, voorbeelden van hoe je dat doet (niet oordelen) en toch mensen helpt ontwikkelen kan ik goed gebruiken.

En ik leerde ook over conflicthantering, ik heb weer wat meer voorbeelden in mijn hoofd/lijf zitten:

• stevig en zonder veel woorden stand houden
• op zoek gaan naar de gezamenlijkheid
• op zoek gaan naar wat die ander nodig heeft
• letten op lichaamstaal en toon

Bovendien werd ik nog eens met mijn neus op het feit gedrukt dat als je 1 keer een feedbacktraining geeft en het geen onderdeel is van je onderwijscultuur dat dan studenten in het 2de leerjaar nog niet goed zijn in feedback geven. Een mooie aanmoediging voor werken aan het nieuwe curriculum met een feedbackcultuur.