Hoe ging het verder na de dialoogtraining. Vorig jaar volgden we met 10 docenten de dialoogtraining. (ik blogde over dag 1 en dag 2)
Tijdens die tweede dag maakten we een vervolgafspraak. Niet alleen vanwege het bezig blijven met dialoog, maar omdat we in dialoog wilden gaan kijken naar onderwijsvernieuwing. Starten in het klein, iets wat door ons als groep kan worden aangepakt om zo iets neer te zetten voor onszelf en voor onze studenten. In openheid en ‘out of the box’ middels dialoog toewerken naar een concreet project.
De eerste vervolgafspraak was op een avond in juni. Eerst gezamenlijk eten, daarna ons op de 4de verdieping teruggetrokken. Daar vonden we het lastig om de dialoog gezamenlijk vorm te geven. Het lukte wel. En tijdens die sessie hebben we met post-its in dialoog onze ideeën rondom vernieuwend onderwijs gedeeld. Vragen gesteld wat dan echt vernieuwend is. Het waren veel post-its.
Vlak na de vakantie de tweede avondsessie. Vanuit wat was blijven hangen/raakte in de vorige sessie verder gegaan. Het gezamenlijke doel was: we willen wat gaan doen. De vraag: Wat dan? In dialoog werden de “voorwaarden” van de experimenten benoemd en daarna 3 mogelijke richtingen.
Vorige week de derde avondsessie. Na een niet-dialogisch begin werd weer naar de Talking stick gegrepen en kwam de energie er weer in. We hebben 4 experimenten benoemd die we gaan doen. Met een einddatum en mensen erbij. Ik noem ze nog even niet. Het zijn kiemen die nog even de kans moeten krijgen om te groeien of te mislukken.
Wat ik ervaar in deze sessies.
De start is altijd lastig omdat we uit de drukke dagdagelijkse praktijk komen. Dan wordt er vertraagd, wordt iedereen gehoord, mag alles er zijn. Ontstaat verbinding. En vanuit die verbinding ontstaat het vertrouwen dat nodig is om in actie te komen.
Wordt vervolgd.