Gisteravond hadden we een startsessie voor het project “curriculumvernieuwing”. Ik was uitgenodigd als stakeholder. We waren met ongeveer 20 mensen. Een paar dingen wil ik graag vastleggen over deze avond.
Niet de inhoudelijke uitkomsten. Wel:
- Trots dat ik goed voor mezelf gezorgd heb.
- Wat zag ik gebeuren, de werkvorm van de avond?
- Wat heeft mijn perspectief veranderd.
- De energie
Trots dat ik goed voor mezelf gezorgd heb.
Ik ben een beetje kopschuw geworden voor dit soort sessies. Bleken in het verleden energieslurpers te zijn. Ik heb me vantevoren afgevraagd wat ik nodig had om te zorgen dat dat niet zou gebeuren en daar voor gezorgd. Dat bleek te zijn: vertrouwen in de werkwijze van Don de moderator, studenten die deelnemen en het weten/vertrouwen dat 2 collega’s me zouden attenderen als ik in de “verdedigende aanval” zou gaan.
Wat zag ik gebeuren, de werkvorm van de avond?
Uitgangspunt van de avond was het visiedocument van NBA. Op de grond was het model na-geplakt.
We hebben achtereenvolgens invulling, gegeven aan:
- Wat zien wij vanuit die buitenwereld op ons af komen. Sterk dat onze teamleiders dat voorbereid hadden door de grote lijnen van een 4-tal visiedocumenten in te brengen. Daarna onze inbreng (in groepjes).
- Vervolgens hebben de studenten vanuit die middenstip naar die ontwikkelingen gekeken en indrukken gedeeld.
- De middenstip: de financieel professional (plenair), Afgetrapt door delen uitkomsten onderzoek in het werkveld. Om vervolgens met de hele groep aan/in te vullen,
- De buitenring: persoonlijkheidsgebieden (in groepjes) Afgetrapt door collega die de link met 21ste centuries skills maakte. En je raadt het al, daarna in groepjes onze eigen inbreng, wat vinden wij belangrijk. Mooi zoals dan vanzelf helder wordt wat we de belangrijkste persoonlijkheidsgebieden vinden, gewoon door het aantal briefjes.
Het was duidelijk een goed voorbereide sessie. Waar Don Binnendijk, de moderator, zich voor de volgorde/accenten liet leiden door onze energie. Tenminste zo voelde dat voor mij.
De avond ging niet over hoe. Als mensen dat toch graag wilden invullen werden ze respectvol teruggebracht bij het doel van de avond: waarheen. Dat respectvol was ook fysiek in de ruimte aanwezig. Er was een flip-over voor “parkeren”, voor ‘niet vergeten” enz. Alles mocht er zijn. Zonder de focus te verliezen.
Wat heeft mijn perspectief veranderd.
Echt kijken en luisteren naar de studenten. Zij hebben mijn perspectief veranderd op het nut voor hen van onderzoek. En hebben me beeld en gevoel gegeven bij het open zijn van de leerorganisatie.
Het fysiek neerleggen op de grond. De samenhang is voor mij nu echt helder en gevoeld.
De energie
Ik ben vol energie naar huis gegaan. Blij dat ik hier bij mocht zijn. Omdat het zinvol was, omdat het verbindend was, omdat het verhelderend was.
Een gevoel dat ik dus deelde met Annemie, als je haar tweet zo leest.
Fantastische heiavond curriculumherziening#Zuyd#AC en BE pic.twitter.com/oUHaLAVkj6
— Annemie Jongen (@AnnemieJongen) 29 september 2015