Een middagje op het terras met Karin Winters. Naast gezellig ook het uitwisselen van ideeën, kennis, ….
Een aantal vragen van me waren ingegeven door mijn speurtocht “Organisatie economen duurzaam opleiden”
Opgelet: dit is geen gespreksverslag. Het is een “van mij maken” van delen van het gesprek.
E-portfolio’s
Ze heeft me met nieuwe ogen naar e-portfolio’s laten kijken. Aandachtspunten bij het uitzoeken van zo’n software ervoor zijn voor me geworden:
- ik zelf kan beheren (zoals mijn blog nu) en die voldoet aan de criteria voor uitwisselbaarheid.
- waar ik alles aan leren kan toevoegen wat ik relevant vind van mijn lifelong en lifewide learning.
- delen kan afschermen afhankelijk van met wie ik het deel.
Onderwijsontwerp
Karin ontwerpt onderwijstrajecten.
Het verschil met MOOC’s kwam aan de orde.
Aandachtspunten: Als je niet oplet zijn alle Mooc’s in vorm hetzelfde, behalve op inhoud. Waar zit de link met de leervoorkeur van de student en hoe zit het met de sociale interactie. Echt verbinden met medestudenten/docenten. Blijkbaar was die Mooc van Otto Scharmer (de enige die ik ooit deed) best wel uniek in zijn ontwerp.
Ook hier kwam SCRUM ter sprake als wijze van werken om met een groep samen onderwijs te ontwerpen.
Karin heeft me wat handvatten gegeven hoe ik me daar verder op kan oriënteren en hoe ik een bezoek aan een softwareleverancier die de methode gebruikt een groter leerrendement kan doen krijgen.
Ook hier kort gesproken over het systeem van modules. Dat studenten vrij modules kunnen kiezen op weg naar hun diploma. Het stretcht mijn denken:
- Ik dacht aan bouwstenen, Karin aan een ballenbak
- Ik dacht aan kwartalen als kortste mogelijkheid. Karin aan een week (mini-mini-minoren) met een erkenning aan het einde voor het e-portfolio.
Reflectie, feedback en dialoog
Ik blijf hiermee worstelen. Authentiek, zelfgestuurd zijn het krachtige instrumenten. Hoe bewaar je in een onderwijsomgeving de authenticiteit. Hoe zorg je ervoor dat het niet verwatert tot een trucje.
Een vervolg hierop…. wij tweetjes gaan in ieder geval nog een keer in dialoog over onze persoonlijke why.
Karin Winters 10 juni 2015
Dank voor het lekkere vrije gesprek en het toppunt van boundary crossing 🙂 Die persoonlijke why moeten we echt doen!!
oh en dank je wel voor de papaver in de knop. Klaprozen en Papavers geven voor mij altijd de kwetsbaarheid maar ook kracht van onderwijs weer. Prachtig om naar te kijken en als je ze een goede voedingsbodem geeft geeft vermenigvuldigen ze zich massaal….maar oh wee als je ze plukt en wilt cultiveren…dan gaan de kopjes hangen.
Ilse Meelberghs 10 juni 2015 — Berichtauteur
Oh waauw, ik wist op een of andere manier dat je een zwak hebt voor papavers en klaprozen, vandaar de keuze. Dankje voor delen prachtige metafoor!