Geweest: Visie en organisatiestructuur in het onderwijs.

Een tijdje terug “zeurden” ik en nog wat andere @tweeps dat we dat verhaal over slim organiseren van onderwijs van Flanders Synergy (waar @mrsmarvan zo trots op is) graag wilden horen. En dat heeft ze geregeld. Kan op deze twoffeeshop – High van onderwijs. 3 kansen zijn er, ik was vandaag bij de 2de. Al voorbereidend op het schrijven van deze post ga ik terug naar een aantal van de oorspronkelijke modellen die in deze presentatie zijn samengebracht tot een verhaal over onderwijs (kwestie van linkjes bij elkaar zoeken). Enne… realiseer me dat ik vanmiddag heel wat hulp heb gekregen in het interpreteren van deze modellen/ bruikbaar maken ervan voor onderwijs.

Terugdenkend blijven 2 slides, 2 verhalen en 1 beeld hangen. Ik benoem ze even en zal zeggen waarom ze blijven hangen. Voor het samenhangende, smeuïge verhaal kan je volgende week nog in Gent terecht. Daarna komen de slides op slideshare.

Verhaal: Wat is een waarde.

De metafoor die gebruikt werd was de burger die afval scheidt “versus” de vrijwillige opzichter van het natuurgebied.

Waarde “milieu” is dan niet afvalscheiden. Dat is die vrijwillige opzichter die om 6 uur ’s ochtends enthousiast klaarstaat om met een groep te gaan dauwtrappen, waarvan de ogen gaan glinsteren als hij een zeldzame vogel waarneemt, die thuis een mesthoop heeft etc. En die erin slaagt om ook nog die liefde over te dragen op een volgende generatie.

De kracht zit voor mij in de metafoor, hij helpt me om het begrip waarde beter te kunnen begrijpen/onthouden/voelen en uitleggen.

Verhaal: Belang van een visie.  

Ik heb al vele definities van visie en het belang ervan gelezen. Deze is geweldig door zijn eenvoud:

‘Would you tell me, please, which way I ought to go from here?’

‘That depends a good deal on where you want to get to,’ said the Cat.

‘I don’t much care where’ said Alice.

‘Then it doesn’t matter which way you go,’ said the Cat.

Visie is storytelling. Een verhaal dat je helpt onthouden waarnaar je onderweg bent. En in die story zitten dan je kernwaarden. Over het voorbeeld wat gegeven werd:

De visie is storytelling vb De paardenmarkt speelt jazz (waarde: vakmanschap, principes, ondernemend, respect voor elkaar, publiek) #FSTwofH

— Ilse Meelberghs (@IlseMeelberghs) 29 mei 2013

Slide: Integrale benadering

Duidelijk beeld. Onderaan het fundament, bovenaan wat we van een docent zouden mogen verwachten en er tussenin de pijlers waar dat op rust. Cultuur is er daar een van. En alleen werken aan alle vier de pijlers tegelijk, gebaseerd op een goed fundament (visie/waarden) zorgt ervoor dat de “lat/lijn” stijgt.

Vraag aan mezelf:

• Waarom werk ik mee aan een werkgroep die cultuur isoleert van de andere items in de benadering.

Slide: Concurrerende waarden van Quinn

Bij dit model raakte het me dat je het kan gebruiken om te kijken wat de cultuur van je organisatie zit in het kwadrant. Om dat vervolgens te vergelijken met waar de visie zit in dat kwadrant. En als het zo is dat dat verschilt, dan kan je de mensen die al in het visiekwadrant zitten laten helpen om daar te komen. Ben dan wel transparant en benoem het als organisatie tegen de cultuur in gaat werken.

Vragen aan mezelf:

• In welk kwadrant zit eigenlijk de visie van de faculteit. Klopt mijn buikgevoel dat ik in het visiekwadrant zit en de organisatiecultuur in een ander. Of zie ik over het hoofd dat visie en organisatie in een ander kwadrant zitten dan ik.
• We hebben 1 visie voor 2 opleidingen die volgens mij met organisatiecultuur ieder in een ander kwadrant zitten, wat zijn daarvan de consequenties.

Beeld: knipknipknip

Je organisatiestructuur zou je visie en kernopdrachten moeten ondersteunen. De visie is eerder besproken. De kerntaken zouden als volgt omschreven kunnen worden.

• Het verzorgen van collectieve leerproces incl voorbereiding en evaluatie
• Zorgen voor goed leer- en leefklimaat
• Het begeleiden van dd studieorientering vd leerling vanuit het talent en de passie incl niveaubepaling
• Het begeleiden van leerlingen met leerhindernissen

Heel veel van deze dingen kan je niet bereiken als je de opleiding opknipt in kleine onderdelen. In jaren & vakken. De complexiteit neemt toe en de onderlinge afstemming die dan nodig is om aan je kernopdracht te voldoen kost heel veel tijd/energie.

Het antwoord is de zeester. Of zoals @Meyerserwin het krachtig samenvatte:

Teams met sterrolhouders geven essentie weer van zeester organisatiemodel en zijn zelforganiserend en zelfsturend bezig met kernopdrachten

Rondom een groep van leerlingen … voeg ik dan nog effe stiekem toe.

Kortom, het voelde vandaag als snoepen van honing. Iemand anders heeft veel werk verzet en ik mag daar zomaar van genieten/”profiteren”!