Geraakt door de schoonheid van al die dode vleugels. Ik nam even de tijd om verdrietig te zijn.
En ik blijf hopen dat dit dan het jaar wordt waarin veel mensen hun vriendschap met de natuur hernieuwen. En die vriend dan af en toe een cadeautje geven. Een biologisch bloembolletje dat wordt geplant, een zakje zaadjes dat wordt uitgestrooid en verzorgd, vergif dat niet wordt gekocht, een petitie die wordt getekend, een boom of struik die mag blijven staan, of extra wordt geplant.
PS Het zijn er inderdaad veel. Bij de andere kast lagen er geen dode bijen. Geen idee of het door de stress van het vuurwerk, een ziekte of iets anders komt. Geen idee hoe het met de overblijvende bijen gaat.
PS2 Dode bijen hoef je niet op te ruimen. Die worden gegeten door de meesjes. Nu maar hopen dat ze niet vergiftigd zijn.
ankie 1 januari 2015
“Wees de eerste die dit leuk vindt.” Dat is zo dubbel. Geen like dus. Docenten zouden deze blog moeten lezen als inspiratiebron om leerlingen bewust te maken van het belang van bijen. Ik kan er voor mijn vak (Duits) zo een les bij maken. Genoeg informatie op internet in het Duits. Een taal biedt zoveel kansen om de boodschap over het belang van onze natuur over te brengen. Meer samenwerking tussen vakken over het behoud van de natuur hoort bij het kantelen van het onderwijs. Dank voor je blog.
Ilse Meelberghs 1 januari 2015
Oeh Ankie, dankjewel. Dat snelle ombouwen naar een lesidee heb ik al trouwens al een keer van je gezien. Super. Ik heb gister de link naar die vorige keer https://ankiecuijpers.wordpress.com/2014/03/30/inspiratie-en-creativiteit/ nog doorgegeven aan een vriendin van me die Engels docent is. Fijn dat delen zo makkelijk wordt zo.
Fijne avond nog.
Ilse