Beste Pedro,
Ik reageer even op je 6de idee.
Zeven eigen ideetjes voor het hervormen van het secundair onderwijs wp.me/prJwm-2Ok
— Pedro De Bruyckere (@thebandb) May 26, 2012
Ik heb ongeveer een jaar geleden hetzelfde gedacht. In bedrijven wordt zoveel gedaan aan change management. Wat kan ik/het onderwijs daarvan leren. In het kader van: “Wat het verst van je af staat, bevat in potentie de meeste groei voor je” (Verbaal Meesterschap, blz 59), heb ik boeken over het managen van transities gelezen.
Ik deel hierbij even de keuze van mijn boeken toen en wat ik daarvan heb “onthouden”.
Uit Transformationeel Leiderschap van Stephen Hacker& Tammy Roberts heb ik vooral de definitie van transformaties van organisaties onthouden. “De duidelijke verandering in het karakter of de werking van systemen in een organisatie, waarbij abrupte, sprongsgewijze verbeteringen in het gewenste resultaatgebied tot stand komen”. Dit schema heb ik een tijd opgehangen in de docentenkamer:
Het model van transformationeel leiderschap (visualisatie) op blz 109 is ook heel interessant en een aparte blog waard.
Het Managen van transities van William Bridges geeft veel meer handvatten over hoe dat eigenlijk gaat een transitie. Hij legt de drie fasen uit. En het staat bol van de relevante spreuken. Doe je mij ook altijd een plezier mee. Ik heb vooral dit onthouden. De eerste fase is afsluiten, verliezen, loslaten. Dat deel verdient aandacht en dat doe je oa met: 
Maar om het verschil tussen een verandering en een transformatie echt te begrijpen had ik (als natuurliefhebber) het boek Kun je een rups leren vliegen van Jan Bommerez en Kees van Zijtveld nodig. De metafoor van een rups: Niet de rups laten groeien maar laten ontpoppen tot vlinder. Voor leuke vlindermetamorfose zie deze blog.
Mijn conclusie na dit alles was:
- dat transformatie ipv verandering ons sneller/verder brengt
- het soort leiders daarvoor nodig nog dun gezaaid is
- en er nog discussie bestaat over het gewenste resultaatgebied (we denken nog veel langs de rode lijn)
