3de jaars studenten bedrijfseconomie. Betrekken bij goed werkgeverschap. Onderdeel van de P (people, planet, profit).
Nagedacht over de essentiële vraag: Wanneer ben je een goed werkgever, eentje waar het voor de medewerkers volhoudbaar is.
- Volhoubaar is hetZuid Afrikaanse woord voor duurzaam en I like it
- een 3de jaars student in de wandelgang en eentje op twitter moedigden de richting aan
Derdejaarsstudenten, net de eerste stage achter de rug, nog eentje in het vooruitzicht over een jaar. Waar raakt die vraag hen. Overzien wat besluiten rond kostenbeheersing doen met de werkdruk/werkbeleving van mensen is lastig. Wel, zij zoeken naar werkgevers. Dus pakken we het aan vanuit de student: op basis waarvan kies jij een werkgever. En reiken we in de loop van de sessie wat andere perspectieven aan.
De voorbereiding was keileuk. We hebben geschoven met post-its tot we iets hadden dat voor ons allebei goed voelde.
Daar is dit programma uit gekomen
10.45 Intro
10.50 Hoe zou jij nu een werkgever kiezen. (A4 +uitleg)
10.55 Uitleg praat en kies-flipovers + pitch
11.00 Praten en kiezen.
11.30 We kijken in grote groep naar en praten over de keuze.
11.40 Hoe zou jij nu een werkgever kiezen.
11.45 Pauze
12.15 Uitleg onderzoekje 1 bedrijf + advies werkwijze
12.20 Werken aan onderzoek
13.15 Presentaties
13.30 Hoe zou je nu een werkgever kiezen
13.35 Afronding
De intro
Het wordt een actieve sessie, rond bovenstaande vraag met deze agenda.
Hoe zou jij nu je werkgever kiezen
We hebben een formulier 3 criteria formulier gemaakt dat we drie keer tijdens deze sessie laten invullen. Dat introduceren we hier en laten het voor de eerste keer invullen.
Uitleg praat en kies-flipovers + pitch
We hebben gekeken wat wij (met in onze bagage kennis over volhoudbaar werken) ons af zouden vragen rondom een nieuwe werkgever. Daarbij proberen we naast een duurzaamheidsperspectief ook innovatie te laten zien. En we kwamen op twee richtingen. Daarbinnen hebben we het beperkt tot 3 onderwerpen (kwestie van tijd)
- Welke wensen heb je t.o.v. je werkgever
- faciliteiten a la Google
- verantwoordelijkheid (gespreid leiderschap, zonder manager)
- balans werk-prive
- En welke grenzen stel je. Via de vragen wil ik het weten, wil ik er werken, moet ik het melden, kwamen we bij:
- maakt het uit wat ze doen (activiteit/product)
- belasting: uitputting van werknemers (of bij leverancier)
- beloning: maakt het je bvb uit hoe het bonusbeleid eruit ziet, hoe groot de verschillen in beloning zijn.
Op basis daarvan hebben we als docent ieder drie vellen gemaakt waarop we het onderwerp een beetje uitdiepen/ prikkelende stellingen poneren. Bij ieder onderwerp hebben we ook een video uitgezocht. Die vellen van mij zien er zo uit: 
De studenten kunnen dmv een handtekening (per richting 1) aangeven welke video ze graag willen zien. En wellicht dat er dan ook nog tijd is voor wat extra toelichting. Zelf hoop ik dat we bij de “vellen” al wat korte gesprekken erover kunnen voeren.
We kijken in grote groep naar en praten over de keuze.
Klassikaal video kijken dus. De twee met de meeste handtekeningen.
Ik heb gekozen voor:
- Duitsland stopt met kernenergie.
- Ted-talk Nigel Marsh: How to make work-balance work.
- Meurs HRM over sociale vangnet bij “werken zonder manager”
Hoe zou jij nu je werkgever kiezen
Het 3 criteria formulier voor de tweede keer invullen.
Uitleg onderzoekje 1 bedrijf + advies werkwijze
Nu is het aan de studenten. Kies per paar een werkgever en leg hem eens lang jullie lat. Krijgt het voor jullie de stempel volhoudbaar.
We hebben een mijn eigen keuze formulier gemaakt dat verteld hoe wij dat zouden aanpakken. De praatvellen zijn met dezelfde methodiek gemaakt.
Werken aan onderzoek
Het is aan hun om 1 a4-tje digitaal in te leveren. Daaraan kunnen ze werken in de computerruimtes die we gereserveerd hebben om dat allemaal in dezelfde ruimtes te doen. Zodat wij gezellig langs kunnen lopen.
Presentaties
We bekijken een paar ervan in de groep.
Hoe zou jij nu je werkgever kiezen
Het 3 criteria formulier voor de derde keer invullen.
En we ronden af.
Ik ben benieuwd. Dit is buiten onze comfortzone als docenten en een relatief grote groep. Dat het beperkt is in tijd en zonder toets aan het eind maakt dat we deze innovatie gewoon gaan proberen.
PS na de uitvoering:
Voor de start heb ik bewust gekozen voor: open, eerst gevoel van de ander erkennen, alleen vragen als ik echt nieuwsgierig ben, alle leren is goed.
Als mijn collega dan achteraf zegt: “Ilse kiest ervoor als studenten niet doen wat wij verwachten om ze aan te spreken op wat ze kunnen leren. Is de hele tijd bezig om ruimte te scheppen” Dan is dat in mijn ogen dus gelukt.
Het programma moest mee zorg dragen voor de structuur. Dan is het niet echt fijn als dan meteen de periode voor het kiezen van de video’s te lang bleek. De “stress” die dat opleverde heb ik even een plaats gegeven terwijl er naar de video’s werd gekeken. Hier trouwens hoe de bladen er na het kiezen uit zagen (heb ze voor de foto even bij elkaar gehangen) 
Hier de Capita links lijst van mijn collega. Met in het rood diegene die de studenten vandaag uitkozen. Doordat het kiezen korter duurde hadden we wat meer tijd om het hier ook “over te hebben” met de student. Erg mooi om verschillende meningen (wat vind je ervan) te horen mn over Google.
Namiddag was echt genieten. Studenten aan het werk, wij langslopen, kijken en reageren. Zoals ik het tegen de studenten al zei. We proberen al langer duurzaamheidsverslagen etc “aan te prijzen”. Dit jaar is het ons voor het eerst gelukt om daadwerkelijk het nut ervan aan studenten te laten zien voor de onderbouwing “doet het bedrijf wat ze zeggen” Het was dit keer voor hen echt zinvol om erop “te klikken” en gericht te zoeken. Niet bij allemaal want internet deed het niet in de computerlokalen (tentamenstand) Grrr.
En cool zoals de studenten er zelf voor kozen om even vooraan hun sheet toe te lichten. Mooi dat er vaak aanvullingen of tegengeluiden van medestudenten kwamen omdat zij ook over informatie beschikten over het betreffende bedrijf (eigen stage, ouders die er werken..).
De feedback achteraf. “best chill”. De helft ongeveer stak zijn hand op toen we vroegen of hun blik op wat een “goeie werkgever” is verruimd was.
Het was wel een beetje verwarrend, ik had namelijk ook voor het eerst handopsteken gebruikt als een manier om aandacht te vragen. (werkte wonderwel veel beter trouwens dan al (hard) pratend een groep van bijna 60 studenten om stilte vragen). We konden daar gelukkig wel om lachen met elkaar.
En we kregen zelfs een applaus.
Het blijst ben ik toch met dat het me vandaag gelukt is om veel individuele contactmomenten te hebben met ze.
Wat mij betreft: experiment geslaagd!