Ze kwamen samen koken en eten.

Inwendig mopperend bekeek ik mijn to-do list rondom het mentoraat.

• checken of de portfolio’s in orde zijn. Een klus die in BB een pokkenwerk is. Tenzij je er een excell-lijstje naast maakt weet je niet meer wat je hebt gezien en goedgekeurd en wat niet.
• gesprekken inplannen, steeds een gedoe, omdat we zelden zo samen op school zijn dat we het aan beide roosters aansluitend kunnen plannen. Dus of zij moeten blijven wachten, eerder komen, of ik. En tijd is voor ons allemaal kostbaar.
• de gesprekken voeren, als het goed met een student gaat is dat een gezellig doch niet echt een levensveranderend kwartiertje.

‘Stop!‘ Riep ik tegen mezelf. ‘Wat wil je dan graag?’ Het antwoord; ‘Ik wil graag even ontspannen bij ze zijn, wil ze even kunnen observeren, een beeld krijgen hoe het met ze gaat, eventueel daarop reageren’

Vervolgens ging ik op zoek naar een manier die voor mij zou werken. Ik ben thuis ontspannen en wandelend kan ik goed observeren. De studenten van alle jaren samen uitnodigen zou voor hen het bijkomend voordeel hebben dat ze van elkaar kunnen horen hoe ze de dingen regelen, keuzes maken. Dan moeten we wel iets samen doen, anders wordt het wel heel akward. Samen koken is altijd wel leuk. Enfin, het idee was geboren.

Ik check het idee tijdens een ongepland mentorgesprek in een middagpauze. Ongepland, de student had even mijn input/perspectief nodig. Ja, hij/zij zou wel komen. 2 andere mentorstudenten die voorbijkwamen leek het ook wel wat.

Ik stuur de volgende mail aan 19 studenten.

Goeieavond mentorstudenten,

Ik zat te bedenken dat dat inplannen van die mentorgesprekken met leerjaar 2 en 3 toch leuker moet kunnen. Ik wil iedereen graag even spreken, maar zonder het gedoe met geplande gesprekken.

Toen kwam het idee om een mentorstudentenbijeenkomst te organiseren bij mij thuis voor jullie allemaal (1ste, 2de en 3de jaars)

Het idee:

Op 3 juni komen we bij mij thuis (Herkenbosch), koken samen pasta en kletsen wat. Hopelijk lekker in de tuin.

Ik zou het erg leuk vinden als ik jullie ook mee mag nemen op een wandeling. Dat praat lekker en maakt kennismaken onderling ook makkelijker.

Dus voorstel 16.30 samenkomen + wandelen

18.00 samen koken en eten.

Wat denken jullie hiervan. Willen jullie dit en kunnen jullie dan ook?

Groet

Ilse

7 studenten komen. Het was gezellig en voldeed ruimschoots aan hun en mijn verwachtingen. De wandeling hebben we uiteindelijk niet gedaan en deze toetjes-taart was toegevoegd aan het kookprogramma.

Kijkje in de koelkast, de taart is goed gelukt.

Mijn gezin vond dat de studenten erg lekker gekookt hadden. Zij hebben later op de avond de restjes opgegeten 🙂